เรื่องราวของเด็กๆ ที่ผู้ใหญ่ก็อาจเข้าไม่ถึง สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ที่เขาทำล้วนมีความหมาย อยู่ที่ผู้ใหญ่จะใส่ใจในรายละเอียดเหล่านั้นหรือไม่ เช่นเดียวกับเรื่องราว ที่(เค้าว่ากันว่า)เขียนโดยเด็ก ของเด็กหญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่า Lisa กับเพื่อนในจิตนาการที่ไม่มีใครมองเห็นนี้ มาติดตามกันว่าเธอเขียนถึงใครกันในไดอารี่
นี่คือลิซ่า เธอเป็นเพื่อนของฉัน พ่อและแม่ของฉันมองไม่เห็นเธอ พวกเขาจึงคิดว่าลิซ่าคือเพื่อนในจินตนาการ ลิซ่าเป็นเพื่อนที่ดี
วันนี้ฉันตั้งใจจะปลูกดอกไม้ในสวน ฉันจะปลูกใกล้ๆกับหลุมทราย แต่ลิซ่าบอกว่าตรงนั้นเป็นที่ที่พ่อของเธอนอนอยู่ ฉันจึงปลูกในแก้วแทน
วันนี้ลิซ่าไปโรงเรียนกับฉัน ฉันพาเธอไปแนะนำตัว แต่คุณครูมอนโรโกรธ เพราะเธอมองไม่เห็นลิซ่า ลิซ่าเศร้ามากจึงเอาแปรงลบกระดานไปซ่อน
เมื่อวานเป็นวันเกิดของฉัน แม่ซื้อพิซซ่ามาแต่ไม่มีใครมางานเลี้ยงเลย ลิซ่าบอกว่ามีคนมาแล้วที่ระเบียงและกลับไปแล้วโดยทิ้งของขวัญไว้ ฉันได้บาร์บี้ 3 ตัว รองเท้า และเงิน 5 เหรียญ ฉันและลิซ่าเล่นบาร์บี้ด้วยกัน
วันนี้คุณครูมอนโรไม่มา คนที่มาสอนแทนคือคุณครูดิกแมน เธอสวยและใจดี และให้พวกเรากินขนม ฉันอยากให้เธอมาเป็นคุณครูของฉัน
