(1) พลอย-อภิสรา ภัคชวกิจ ปี 3 พาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาฯ
“เป็นพยาบาลที่คอยดูแลหมอได้มั้ยคะ เพราะหมอดูแลแต่คนอื่น ไม่ค่อยมีคนดูแลตัวเอง เพราะทุกคนคิดว่าหมอไม่ค่อยป่วย หมอสบายดีดูแลตัวเองได้ ซึ่งจริงๆ ไม่ใช่ หมอเหนื่อยนะ”
(2) เมย์-สกาวรัตน์ สีหมากสุก ปี 3 รัฐศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์
“ถ้าได้เป็นพยาบาลจริงๆ ก็อยากไปเป็นพยาบาลอาสาค่ะ ได้เข้าไปดูแลรักษาตามชุมชน ชนบท เพราะว่าเราจะได้เข้าไปช่วยเหลือด้านอนามัยอย่างทั่วถึง แถมได้อยู่กับธรรมชาติต่างจังหวัดอะไรแบบนี้ด้วย”
(3) อุ้ม-บูชิตา บูรณะนิติกุล ปี 1 ศิลปศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์
“พยาบาลอาสาต่างจังหวัดค่ะ ไปดูแลเด็กๆ ในชนบท เพราะเด็กๆ ตามพื้นที่ๆ ไม่มีโรงพยาบาลมักจะเจ็บป่วยง่าย ไม่ได้วัควีนที่ดี ไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้องก็น่าเป็นห่วงค่ะ”
(4) เฟิร์น-ลดาวัลย์ เศรษชินพงศ์ ปี 3 รัฐศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์
“พยาบาลดูแลเด็กละกันค่ะ เพราะว่าเด็กก็ต้องการ การดูแลเอาใจใส่ที่มากกว่า นอกจากนี้ยังมีปัญหา เช่น ท้องไม่พร้อม แม่ทิ้งเด็กไว้ที่โรงพยาบาลอะไรแบบนี้ก็เป็นปัญหาทำให้เด็กไม่ได้รับความอบอุ่น เลยอยากจะดูแลพยาบาลเด็กๆ”
(5) หมิว-อรจิรา เพชรคีรีสกุล ปี 3 รัฐศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์
“รักษาดูแลผู้สูงอายุค่ะ อยู่ฝ่ายกายภาพ หรือด้านที่จะช่วยเหลือผู้สูงอายุได้ เพราะว่าผู้สูงอายุจะต้องได้รับการดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษ ถ้าให้เป็นพยาบาลที่ต้องทำแผลฉีดยาก็อาจจะไม่ชอบเท่าไหร่ ขอดูแลผู้ป่วยอย่างเดียวดีกว่า”
(6) มุ้ย-บุญสิตา รวิโสภิตยิ่ง ปี 3 รัฐศาสตร์ ม.ธรรมศาสตร์
“ดูแลด้านสถานอนามัยที่อยู่ตามต่างจังหวัด ซึ่งบางพื้นที่จะเป็นสถานอนามันที่ไม่คิดค่ารักษาพยาบาล เป็นที่ๆ รับบริจาค และนำเงินที่ได้มาใช้เป็นค่ายา ค่าดูแลรักษาพยาบาลผู้ป่วย ก็อยากจะเป็นพยาบาลที่ได้ดูแลผู้ป่วยที่ขาดแคลลนทุนทรัพย์”
