ผ่านทางสองหนุ่มสาวนักศึกษาน้องใหม่หน้าใสอย่างฟลุ๊ค-อติชาต ธีระวรรณและยิ่ว-วรรณิษา ผันหลัง กันดีกว่า
เหตุผลที่เลือกเข้ามาเรียนที่นี่
ยิ่ว:หนูมาจากนครสวรรค์ แล้วอาจารย์ที่โรงเรียนที่โน่นเคยเป็นลูกศิษย์ที่เรียนที่นี่ค่ะ เขาก็แนะนำว่าที่นี่ดี มีแต่บุคลากรที่มีฝีมือทั้งนั้น
ฟลุ๊ค : คุณพ่อจบที่เพาะช่างเหมือนกัน แต่ว่าเป็นสาขาหัตถศิลป์ แต่ด้วยความที่ผมชอบวาดรูปมากกว่า ก็เลยเข้าที่นี่แต่เป็นสาขาจิตรกรรมครับ
การเตรียมสอบเข้าเพาะช่าง
ยิ่ว: ของหนูสอบเข้าในรอบโควตา ก็ค่อนข้างมีการแข่งขันกันสูง แต่สำหรับหนูรู้สึกยากตอนที่สัมภาษณ์ เพราะเขาจะดูทั้งการตอบคำถาม ความสามารถพิเศษ แล้วก็ฝีมือของเรา ก็เลยตื่นเต้นพอสมควร แต่สุดท้ายก็ผ่านมาได้
สัมผัสแรกเข้ามารับน้องในวิทยาลัย
ยิ่ว:ชอบสังคมเพื่อนๆ ที่เป็นตัวของตัวเอง เซอร์ๆ ไม่ได้เรียบร้อยมาก ตอนแรกเข้ามาก็ไม่ได้รู้จักกัน แต่พอได้มารับน้องก็ทำให้พวกเราสนิทกันเร็วขึ้น ก็สนุกดี มีการตบมือ การร้องเพลงของโรงเรียน แล้วก็หัดให้พวกเราทำงานประดิษฐ์ด้วยค่ะ คือรุ่นพี่เขาจะให้โจทย์มาลองทำดู แล้วเขาจะวิจารณ์ว่างานผ่านหรือไม่ผ่าน ก็ต้องไปทำเพิ่ม เหมือนเป็นการเตรียมพร้อมในการเข้ามาเรียนมาทำงานต่อไปในภายภาคหน้า อีกกิจกรรมที่ประทับใจก็คือมีประเพณีไหว้ครู ครอบครูช่างและบายศรีสู่ขวัญนักศึกษาใหม่ ผู้ชายจะต้องโกนหัว ผู้หญิงจะต้องม้วนเปียผม แต่ไม่ได้บังคับว่าทุกคนต้องโกน แล้วแต่ความสมัครใจ พอถึงวันจริงก็จะมีอาจารย์มาจับมือเราเขียนให้เป็นศิริมงคลค่ะ
การเรียนสาขาจิตรกรรมในปีหนึ่ง
ยิ่ว:ปีหนึ่งจะเริ่มเรียนพื้นฐานการวาดเส้น สีน้ำ สีน้ำมัน รวมถึงองค์ประกอบในงานศิลป์ ที่ชอบที่สุดจะเป็นการวาดเส้น ชอบเส้นสายขาวดำ เทคนิคการวาดพอร์ตเทรดเสมือนจริง ส่วนเรื่องความคิดสร้างสรรค์ไม่ค่อยมี (หัวเราะ) เวลาทำงานก็สนุกดี ได้ทำงานร่วมกับเพื่อนๆ เป็นกลุ่ม อาจารย์ก็สอนใกล้ชิด แล้วก็คอยแนะนำต่างๆ ที่สำคัญคือเราต้องทำงานให้เนี้ยบ ไม่ใช่ทำลวกๆ ไปส่ง ถ้าอาจารย์ให้แก้ ก็ต้องกลับไปแก้ให้ดี สำหรับหนูการเรียนศิลปะก็คือต้องทำงานให้สุด ทำตามที่อาจารย์สั่งให้เต็มที่ เพราะงานศิลปะมันมีองค์ประกอบหลายอย่างที่เรายังต้องเรียนรู้กันอีกเยอะ
เอกลักษณ์เด่นเน้นที่หน้าตาดี
ยิ่ว:อย่างที่บอกว่าถ้าโดยรวมของเด็กเพาะช่างคือไม่เรียบร้อยนะ หลุดๆติสท์ๆ กันหมด แต่ที่นี่ก็มีหลายสาขา ถ้าสาขาจิตรกรรมจะเด่นที่หน้าตาดี (หัวเราะ) ไม่หรอกค่ะ หน้าตาดี น่าจะเป็นสาขาออกแบบ แต่หนูว่าเด็กสาขาเราจะมีผลงานที่เป็นเอกลักษณ์โดดเด่นออกไปประกวดตามที่ต่างๆได้รางวัลมาเยอะ และทุกคนก็จะมีสไตล์ที่เป็นตัวของตัวเอง รุ่นหนูมีกันแค่ 30 คน ก็จะมีที่สนิทกันอยู่ 6-7 คน เด็กเพาะช่างจะเป็นเด็กกิจกรรมซะส่วนใหญ่ คือเรียนด้วย ทำงานด้วย กิจกรรมก็ต้องทำ มีงานก็ต้องช่วยกัน อย่างกิจกรรมที่ใกล้ๆ ตอนนี้จะมีงาน Art Market แล้วก็ 7มก ที่ถือเป็นวันก่อตั้งโรงเรียน พวกหนูก็จะออกแบบเสื้อไปขาย เขาก็จะมีซุ้มต่างๆ ขายของที่ระลึก เราก็แบ่งหน้าที่กันไป
ฝากถึงจิตรกรรุ่นถัดไปที่อยากเข้ามาเรียน
ฟลุ๊ค : สำหรับเพื่อนๆ ที่อยากเข้ามาเรียนที่นี่บ้าง ก็ฝากให้สู้ๆ หน่อย ใจต้องมา ขยันด้วย เพราะงานเยอะมาก ก็ต้องมีใจรักในด้านนี้ เพราะเราจะต้องอยู่กับมันให้ได้ แล้วก็เตรียมตัวสอบมาให้ดี อยากให้เน้นองค์ประกอบศิลป์กับ Drawing ให้เก่งๆ ที่นี่มีติวฟรีช่วงรอบรับตรงช่วงเสาร์อาทิตย์ด้วย ก็ลองมากันนะครับ พวกเรารออยู่
BENZ-PUI
“ปุย-เบ๊นซ์ เรียนปี 3 สาขาจิตรกรรมไทย เพราะชอบในขนบธรรมเนียมของชาติ ชอบความประณีต ความละเอียดของศิลปะไทย ซึ่งถือเป็นเอกลักษณ์ที่หาได้ยากจากที่อื่น เข้ามาเรียนแล้วก็ต้องใช้ความเข้าใจมากๆ ใช้ความพยายามมากๆ เหมือนกัน อย่างพวกเราไม่ได้มีพื้นฐานมาก่อน ก็ต้องขยันกว่าคนอื่น แล้วจิตรกรรมไทยจะมีเส้นสายที่ไม่เหมือนคนอื่น สีโบราณบางทีก็ต้องทำเอง หมักเอง เส้นก็ต้องนิ่ง ไม่สามารถใช้อารมณ์เหมือนงานจิตรกรรมสากลได้ ก็ต้องใช้สมาธิในการทำงานพอสมควร เข้าหาอาจารย์บ่อยๆแล้วสาขานี้จะค่อนข้างเป็นระเบียบที่สุดในเรื่องการแต่งกาย เพราะถือว่าเป็นสาขาที่พรีเซนต์ความเป็นไทย ก็ต้องมีระเบียบวินัยมากกว่าสาขาอื่นหน่อย”
