เหตุผลที่1 จะดีกว่าไหม...ถ้าเรารู้เรื่องของเขาก่อนใคร
อย่าปล่อยให้ความอยากรู้เป็นแค่ความอยากรู้ และไปจบที่เราได้มาจากคนอื่น
เมื่อเราตัดสินใจแอบรักใครสักคน เรื่องของเขา แน่นอนว่ามันจะเป็นอันดับต้นๆ ที่เราให้ความสนใจ
เป็นพิเศษใช่ไหม แล้วทำไมเราต้องคอยสืบเรื่องของเขาจากคนอื่นๆ ด้วย ถ้าอยากเป็นคนแรกที่รู้
เรื่องของเขา ก็กล้าที่จะเปิดตัวหน่อยว่าเราตกหลุมรักเขาแล้ว อย่าปิดมันอีกเลย ความเขินบิดไปบิด
มาของคุณ เขาไม่มีทางรู้หรอกนะว่าคุณคิดอะไร
มันจะไม่ดีกว่าเหรอคะถ้าเราเป็นคนแรกที่ได้รู้เรื่องราวของคนที่เราชอบ ดึงความกล้าของคุณออกมา
ค่ะ แล้วพูดไปตรงๆ ว่าคุณคิดยังไง กล้าเปิดปากถามออกไปในเรื่องที่คุณอยากรู้ แค่นี้เอง ไม่ยาก
หรอกเนอะ
เหตุผลที่ 2 อยากเป็นฝ่ายเดียวที่คิดถึงงั้นเหรอ?
จะเป็นจะตาย จะหลับจะตื่น จะทำอะไรใจมันก็คิดถึงตลอดเลย
มัวแต่มานั่งคิดเมื่อไรจะได้ใกล้ชิดเล่า หรือถ้าอยากได้แต่คิดก็แล้วแต่น้าา ใจสู้สิกลัวอะไรเดินเข้าไป
สารภาพเลยว่าชอบ ถ้าได้มาอยู่ข้างกายไม่ต้องมามัวแต่คิด แต่ได้ใกล้ชิดด้วย ดีจะตายไป ชนะเลิศ
ปรบมือ!!
คนแอบรักมันเสียเปรียบนะบอกเลย ก็มีแต่เรานี่แหละที่ได้แต่แอบคิดถึงเขาแต่ก็ไม่รู้ว่าเขาคิดถึงใคร
แถมยังไปห้ามเขาไม่ได้อีก ก็มันเรื่องของเขาอ่ะ แล้วเราจะยอมเหรอ ไปจิกเขามาเป็นของเราให้ได้
เลย เขาจะได้คิดถึงแต่เราคนเดียวเหมือนที่เราเป็นไง ดีออก งานนี้ฟินทั้งสองฝ่าย อย่าเอาแต่แอบนะ
ไม่ดีๆ
เหตุผลที่ 3 ได้คบ..ก็หึงได้ ไม่ต้องกลัว
" นั่นใครอ่ะ ทำไมสนิทกันจังอ่ะ อยากเข้าไปจับแยกอ่ะแต่ทำไม่ได้...เราไม่มีสิทธิ์ "
อย่าปล่อยให้ตัวเองไม่มีสิทธิ์แบบนี่สิ จงสร้างสิทธิ์นั้นขึ้นมาเดี๋ยวนี้ แอบรักแล้วไม่ได้อะไร ไหนใคร
บอกแค่เห็นคนที่เรารักมีความสุขเราก็จะมีความสุข โกหกหมดแหละ!! ใครจะทนได้ ที่ยิ้มอ่ะแค่ฝืน
เท่านั้นแหละ โปรดจงเข้าใจนะคะว่าไม่จริง
แต่ถึงยังไงก็ตาม ถ้าอยากหึงก็เปิดตัวไปเลยว่าคนนี้ของฉัน อย่าให้ใครหน้าไหนเข้ามาแย่ง อุตส่าห์
จ้องมาตั้งนาน จะปล่อยให้หลุดมือเหรอ ใจไม่กล้าเลยอ่ะ
เหตุผลที่ 4 ถ้าไม่อยากแป๊ก...ใจต้องกล้า
พอเริ่มความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกันมากขึ้นแต่ก็ยังไม่กล้าพอที่จะบอกไปสักที มัวแต่ปล่อยเวลาให้ยืด
ออกไปนานมากจนสิ่งที่เราอุตส่าห์เริ่มต้นมาพังไม่เป็นท่า
เมือเราโอเค เริ่มมั่นใจว่าเขาเองก็เริ่มมีใจให้เรา แล้วทำไมเราไม่เริ่มทำอะไรให้มันชัดเจนสักที รีรอ
อะไรนักหนา ถ้าคนนึงไม่เริ่มแล้วใครจะเริ่ม มัวแต่อ้อยอิ่งสุดท้ายเราเองแหละที่จะไม่ได้อะไรเลย
อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้เด็ดขาดนะ จงทำความสัมพันธ์ของคุณให้มั่นคงซะ
ถ้ามาถึงจุดที่คุณคิดว่าดีแล้ว ก็กล้าที่จะบอกหรือขอคบไปเลยง่ายกว่า อย่าเอาแต่เก็บจนเขาหลุดมือ
ไป จะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะเออ
เหตุผลที่ 5 พูดออกไปดีกว่าเก็บไว้คนเดียว
" ไหนบอกให้เรากล้าบอกไปไง นี่บอกไปแล้ว ดูดิ เขาไม่คุยกับเราเลยอ่ะ "
ก็ดีกว่าเราไม่กล้าพูดไปไหมอ่ะ การเก็บความรู้สึกเอาไว้มันดีแล้วจริงๆ เหรอ สุดท้ายเราก็ต้องมานั่ง
มองเขาเดินจากไปโดนที่เราไม่ได้ทำอะไรแม้แต่จะพูด ต้องการแบบนี้เหรอ ถ้าคนเราสารภาพรักแล้ว
ได้คู่กันหมด โลกนี้จะมีคนโสดได้ยังไงกันล่ะ แบบนี้ก็ไม่มีความสมดุลสิ
เวลาเราสารภาพรักเราต้องมีประโยคแฝง แฝงทั้งความหวังและสิ้นหวัง เช่น " เราชอบเธอนะ...แต่เรา
ไม่ว่าอะไรถ้าเธอไม่ได้ชอบเรา เราโอเค แต่เป็นเพื่อนกันได้ไหม " ทำนองนี้ แต่ถ้าฝ่ายนั้นปิดกั้นหมด
ก็ปล่อยนางไปเถอะแบบนั้นอ่ะ ใจแคบ หาใหม่ง่ายกว่าเยอะ
จะบอกอะไรให้นะคะสาวๆ เราไม่ผิดที่เลือกจะแอบรักเขาต่อไปเรื่อยๆ ทุกคนล้วนมีความกล้าและ
ความกลัวในตัวกันหมดแหละ อันนี้เข้าใจเนอะ แต่เชื่อไหม ถ้าเรากล้าสักนิด บางทีมันอาจจะช่วย
เปลี่ยนแปลงอะไรไปได้หลายๆ อย่างนะ
ผู้หญิงไม่ใช่เพศที่อ่อนแอนะ โปรดเปลี่ยนความคิด เราต้องเข้มแข็งและมีความมั่นใจในตัวเอง บอกๆ
ไปเลย อาจจะอกหัก แต่สุดท้ายเราก็ได้บอกไปนะ เข้มแข็งแล้วโยนความกลัวทิ้งไป เริ่มต้นความกล้า
สารภาพออกไปเลยว่า " ฉันรักเธอ "
