สวัสดีค่ะ มาดามรัก
หนูได้เจอผู้ชายคนนึงในโลกออนไลน์คุยกันไปกันมาได้ปีกว่าค่ะ (รวมถึงการโทรศัพท์ด้วย) เค้าเป็นคนดีค่ะ เพราะเพื่อนหนูเป็นรุ่นน้องเค้า รู้จักกันที่มหาวิทยาลัย แต่หนูกับเค้าไม่เคยเจอกันเพราะหนูไม่สวย ไม่น่ารัก เลยไม่กล้าไปเจอ (ปล.เห็นแค่รูปกันในเฟซบุ๊คค่ะ แต่รูปหนูจริงๆ เป็นคนถ่ายรูปรู้มุมกล้องค่ะ เลยพอดูได้ ) เพราะเค้าเคยพูดๆขึ้นมาว่าก็อยากหาแฟนดีๆเป็นหน้าเป็นตาให้แม่ เค้าเป็นลูกชายคนเดียว ฐานะค่อนข้างดีและเค้าค่อนข้างจะชอบคนที่หน้าตา
ตอนนี้ทุกอย่างก็กำลังไปได้ดีค่ะ ตั้งแต่คบกันมา เราไม่เคยทะเลาะกัน เค้าไม่เคยไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหนเลย (เพื่อนหนูที่เป็นรุ่นน้องเค้าคอนเฟิร์มมา) ไปเรียนเสร็จ กลับบ้านตลอด ไม่เที่ยวกลางคืน มีเรื่องอะไรคุยกันได้หมด เรื่องอนาคตก็ปรึกษากันตลอด แต่หนูรู้สึกว่าหนูกำลังมาเป็นตัวถ่วงเค้ารึเปล่าคะ แทนที่เค้าจะได้เจอคนดีๆ แต่ต้องมาติดอยู่กับหนู หนูเคยถามเค้าแบบนี้ เค้าบอกว่าอย่าคิดมาก เพราะนี่คือทางที่เค้าเลือกแล้ว มาดามว่าหนูควรทำไงดีคะ ลำบากใจเหลือเกิน
มาดามรัก : สวัสดีค่ะ
หนูขา ก่อนจะรักใครเป็น เราต้องรู้คุณค่าของตัวเองก่อนนะหนูเอ๋ย เราต้องภูมิใจในความเป็นตัวเราเองก่อน Self – Esteem อ่ะ รู้จักไหมจ๊ะ จงตระหนักรู้ว่าตัวหนูเองก็มีคุณค่าพอให้เขารัก ชีวิตจริงมันไม่ใช่อย่างในการ์ตูนญี่ปุ่นเล่มละ 30 กว่าบาทที่หนูอ่านกันหรอกนะลูก ที่พระเอกหล่อเป็นเทวดา นางเอกเป็นสาวธรรมดาหน้าตางั้นๆ ไรงี้ รักกันจนแฮปปี้เอ็นดิ้ง ไม่ใช่…ไม่ใช่จริงๆ หนู
มาดามรักว่า ปัญหาความรักของหนูครั้งนี้ คือหนูไม่กล้าเผชิญหน้ากับความจริงมากกว่า คนเราจะคบหากันเป็นแฟน แต่คุยกันผ่านโทรศัพท์ ผ่านสื่ออื่นๆ ตลอดแล้วมันจะคบกันรอดไหมล่ะจ๊ะหนู มันจะเป็นอย่างนี้ไปได้ซักกี่น้ำ ยังไงก็ต้องเจอตัวเป็นๆ กันอยู่ดี แล้วหนูกับเขายังไม่เคยเจอตัวเป็นๆ ไม่เคยได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกัน แล้วหนูกับเขาจะเอาเรื่องที่ไหนมาทะเลาะกันล่ะคะ
ยอมรับความจริงเถอะค่ะ เผชิญหน้ากับมันอย่างภูมิใจในตนอง ถ้าเราจะมีแฟนสักคนที่เราจะภาคภูมิใจได้ ก็เพราะเขารักเราอย่างที่เราเป็น ไม่ใช่รักกันเพราะภาพจินตนาการในความคิดของตนเท่านั้นนะ
บุญรักษา
จากใจ มาดามรักค่ะ
