ชีวิตคู่นั้นชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าต้องมีกันเป็นคู่คือ 2 คน ไม่ใช่คี่คือ 3 คน ผู้ชายบางคนหัวหมอ
หน่อยจำพวกเก่งคณิตศาสตร์แต่ตกจริยธรรมบอกว่า ถ้าอย่างนั้นเป็น 4 คนก็น่าจะได้ เพราะก็เป็น
เลขคู่เหมือนกัน อันนั้นก็เชิญว่ากันตามใจ เพียงแต่ระวังตัวกันเอาไว้หน่อยก็ดี เพราะอาจจะได้จัด
งานซึ่งต้องนิมนต์พระมา 4 องค์ ด้วยเหมือนกัน
พูดถึงบุคคลที่ 3 เรามักจะนึกถึงเพศตรงข้าม เช่น ถ้าฝ่ายชายระแคะระคายว่าแฟนจะมีคนอื่น
บุคคลที่ 3 ในกรณีนี้ก็หมายถึงหนุ่ม หรือหากฝ่ายหญิงจะระแวงว่าแฟนจะมีกิ๊ก บุคคลที่ 3 ที่ว่าก็ย่อม
หมายถึงสาว แต่อันนี้ก็ไม่ได้แน่นอนเป็นสัจธรรมอันใด เพราะเดี๋ยวนี้บุคคลที่ 3 เป็นเพศเดียวกันก็มี
ออกถมเถ
บุคคลที่ 3 นั้นจึงเป็นที่รับรู้กันในทีว่าเป็นหน่วยปฏิบัติการพิเศษ คือไป ๆ มา ๆ ชั่วคราว ไม่ได้
อยู่ประจำ เวลาอยู่ก็ลับ ๆ ล่อ ๆ เพราะกลัวเจ้าของเขาเห็น อาจจัดเป็นประเภทหน่วยสวาทได้ แต่
สำหรับคราวนี้บุคคลที่ 3 ไม่ได้หมายความถึงแค่อย่างที่ว่า ซึ่งจะขอเรียกว่าบุคคลที่ 3.1 แต่หมาย
ถึงใครก็ตาม นอกเหนือจากคนสองคนที่เข้ามามีบทบาทส่วนร่วมอยู่ในชีวิตคู่ เช่น พ่อแม่ พี่น้อง
เพื่อนฝูง ซึ่งจะขอเรียกว่าบุคคลที่ 3.2 และบุคคลที่ 3.3 ตามลำดับต่อไป
เริ่มจากบุคคลที่ 3.2 ก่อน มีคำพูดเก่าแก่อยู่ว่า เวลาที่คนเอเชียแต่งงานไม่ได้แต่งเฉพาะกับ
คู่ของตนเท่านั้น แต่แต่งกับครอบครัวของเขาหรือเธอด้วย ต่างกับคนทางฝั่งตะวันตก ซึ่งปกติก็ตัว
ใครตัวมันต่างคนต่างอยู่กันอยู่แล้ว พอแต่งงานก็เลยเป็นเรื่องส่วนตัวของใครของมันไปด้วย เรื่องนี้
ลองเอามาคิด ๆ ดูก็เห็นว่ามีส่วนจริงอยู่มาก เพราะคนเอเชียโดยเฉพาะคนไทยเรานั้น ผูกพันเกี่ยว
โยงกันแน่นหนาในหมู่เครือญาติ เรานิยมอยู่กันเป็นครอบครัวขยายมากกว่าครอบครัวเดี่ยว สมัยก่อน
เวลาลูกสาวลูกชายจะออกเรือนแต่งงาน พ่อแม่ก็มักจะให้ปลูกเรือนต่อเนื่องอยู่ในบริเวณเดียวกัน
กับเรือนของพ่อแม่ คนไทยกับญาติจึงแยกกันยาก
จริง ๆ ก็ถือเป็นเรื่องอบอุ่นดีที่จะมีญาติพี่น้องอยู่ใกล้ ๆ กัน แต่ญาติพี่น้องนั้นจะว่าไปก็คง
เหมือนกับไฟ อยู่ใกล้ระยะหนึ่งก็อบอุ่นดี แต่ถ้าใกล้มากเข้านานเข้าก็คงร้อนจนสุกเอาได้เหมือนกัน
ลองคิดดูถึงชีวิตสมรสที่ไม่มีความเป็นส่วนตัว เพิ่งแต่งงานกันข้าวใหม่ปลามัน ตื่นมาตอนเช้ากำลัง
จะทำโรแมนติกกันในครัวก็ต้องยืนหลบ ๆ เมื่ออาอี๊เดินเข้ามาหยิบขวดน้ำเก๊กฮวยในตู้เย็น ตกบ่ายจะ
ไปเดินจูงมือชมสวนหลังบ้านกันเสียหน่อย ก็ต้องกระเจิงเมื่อเจอหลาน ๆ ขี่จักรยานไล่เอาปืนฉีดน้ำ
ยิงกันไปมา หรือตอนกลางคืนที่กะจะซบอิงพิงกันชมจันทร์ ก็มีอันต้องล้มเลิกไป เพราะเสียงเชียร์
บอลดังลั่นจากน้องชายข้างนอกห้องนอนนั่น
ต่อมาก็คือบุคคลที่ 3.3 อันได้แก่พรรคพวกเพื่อนฝูงทั้งหลาย เพื่อน ๆ นี่ละตัวดีที่เป็นสาเหตุ
ให้ชีวิตคู่ไม่เป็นคู่ เพื่อนหลายคนแยกความแตกต่างระหว่างเพื่อน ที่ยังโสดกับเพื่อนที่แต่งงานแล้ว
ไม่ออก ไม่รู้ว่าบกพร่องทางร่างกายส่วนไหน คนแต่งงานแล้ว ก็ยังอุตส่าห์โทรมาชวนให้ออกไป
เที่ยวคาราโอเกะด้วยกันทุกคืน หรือไม่ก็แวะมาหามานั่งกินนั่งดื่มอยู่ที่บ้านได้ทุกวัน ไม่ต้องเกรงใจ
กันซะบ้างเลย
พูดถึงตอนนี้แล้วก็นึกถึงหนังฝรั่งเรื่อง You, me and Dupree ไม่ทราบว่าใครเคยได้ดูบ้าง
หนังเรื่องนี้เกี่ยวกับคู่สามีภรรยาคู่หนึ่ง ที่เผอิญต้องมารับเอานายดูพรี เพื่อนของตัวสามีซึ่งกำลังมี
ปัญหาชีวิตเข้ามาอยู่ร่วมบ้านด้วย เลยมีเรื่องวุ่น ๆ โกลาหลซึ่งเกิดเพราะนายดูพรีนี่ขึ้นมากมาย
โดยที่ทั้งสามีและภรรยาได้แต่มองหน้ากันตาปริบ ๆ ไม่รู้จะทำอย่างไร รำคาญก็รำคาญ สงสารก็
สงสาร ที่จริงหนังเรื่องนี้เป็นหนังตลก แต่ดูแล้วก็สะท้อนให้เห็นอะไรได้อยู่เหมือนกัน
ชีวิตคู่อย่างที่บอกแล้วว่ามีกันเป็นคู่ มันก็ควรจะอยู่กันเป็นคู่ ถ้ามีอะไรสักอย่างหรือใครสักคน
แทรกเข้ามาประเดี๋ยวเดียวก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ามาอย่างต่อเนื่องยาวนานนี่ก็น่าลำบากใจ ในหลาย ๆ
กรณีนั้น บุคคลที่ 3.2 หรือบุคคลที่ 3.3 นั้น ไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามารบกวน แต่ตั้งใจจะเข้ามาช่วยดูแล
มาเป็นที่ปรึกษา มาเป็นเพื่อน ฯลฯ โดยไม่คิดถึงใจผู้รับว่าเขาอยากได้ไหม เพราะยึดเอาความ
ปรารถนาดีของตัวเองเป็นที่ตั้ง
หวังดีเจตนาเด่นอย่างไร ถ้ามันเกินเข้ามาเสียแล้วมันก็เกินอยู่วันยังค่ำ นักมวยต่อยกันบนเวที
2 คน ถึงต่างฝ่ายจะมีพี่เลี้ยงเทรนเนอร์สักกี่คน ถ้าเชียร์ถ้าสอนกันอยู่กันข้างล่างก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าพี่
เลี้ยงหรือเทรนเนอร์แต่ละฝ่ายเกิดเฮี้ยน ปีนขึ้นไปเชียร์ไปสอนอยู่บนเวทีด้วย มวยคู่นั้นก็คงชกกันไม่
ออกหรือถึงจะชกกันได้ก็คงแหยเต็มที เพราะเวทีคงแน่นจนน่าอึดอัดพิลึก
