เชื่อว่าหลายคนคงเคยสงสัยว่า แท้จริงแล้วความรักคือความรู้สึกเช่นไรกันแน่ ? แค่
ชอบพอหน้าตาเรียกว่ารักได้ไหม หรือจะต้องรอความรักที่ฟ้าลิขิตให้มาเหมือนเจ้าหญิงกับเจ้าชาย
ในนิยายรักสุดโรแมนติก แถมบางคนยังเหมารวมว่า ความรู้สึกหลงใหลในตัวตนของอีกฝ่าย เป็น
ความรัก ซึ่งความคิดแบบนี้ก็ไม่แปลกนัก เพราะ "รัก" กับ "หลง" มีแค่เส้นบาง ๆ คั่นระหว่าง
กลางเท่านั้นเอง แต่ก็ไม่ยากเกินไปนักที่จะแยกออกจากกัน หากคุณมีเวลาทบทวนความรู้สึก
ของตัวเองอีกครั้ง ด้วยความแตกต่างเหล่านี้
ความหลงมักจะเริ่มจากการต้องการ เสน่หาในเรือนร่าง รูปกายภายนอก และ
หน้าตาของอีกฝ่ายเป็นสำคัญ ในขณะที่ความรักเรื่องนี้จะกลายเป็นประเด็นรองลงมาทันที
หรือแทบจะไม่อยู่ในความคิดด้วยซ้ำไป เพราะเมื่อคุณมอบความรักให้ใครสักคนแล้ว
ทัศนคติ ความชอบ ไลฟ์สไตล์ จะเป็นตัวดึงดูดให้ทั้ง 2 ฝ่าย เข้าหาและใกล้ชิดสนิทสนมจน
กลายเป็นความรู้สึกดี ๆ ในที่สุด นอกจากนี้ หากคุณตกหลุมรักใครอย่างจริงจังไปแล้ว คำว่า หึง
หวง อิจฉา หรือความสัมพันธ์ที่ไม่มั่นคงจะหายไปทันที เหลือแต่ความห่วงหาอาทร ปรารถนาดีต่อ
กันและกัน หรือแค่อีกฝ่ายยิ้มได้ก็ทำให้คุณมีความสุขได้แล้ว แตกต่างจากความหลงใหล เพราะใน
ใจของคุณเต็มไปด้วยความรู้สึกที่เร่าร้อนพร้อมจะแผดเผาอยู่ตลอดเวลา โดยเฉพาะอีกฝ่ายให้ความ
สนิทสนมและใกล้ชิดกับคนอื่น
อีกทั้งความหลงใหลยังเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความเห็นแก่ตัว ไม่อาจทนเห็นอีก
ฝ่ายให้ความรักกับใครได้ แม้จะเป็นคนสนิท อย่างเช่น เพื่อนหรือคนในครอบครัวก็ตาม ในขณะ
เดียวกันหากคุณรู้ว่าอีกฝ่ายนั้นชอบหรือไม่ชอบสิ่งใด ก็จะพยายามปรับเปลี่ยนตัวเองให้เป็นอย่างที่
เขาต้องการ เพราะคิดว่าการเติมเต็มส่วนที่ขาดจะเป็นแม่เหล็กที่ดึงดูดอีกฝ่ายหันมาสนใจ และมี
ความต้องการในตัวคุณบ้าง
แต่สำหรับความรักไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นเลยสักนิด เนื่องจากมีความเชื่อใจเป็นพื้นฐาน และ
พร้อมสนับสนุนสิ่งที่อีกฝ่ายพึงพอใจและรักไม่ว่าจะเป็นคนรอบตัว หน้าที่การงาน และเรื่องส่วนตัว
แถมยังทำให้เขาตอบรับความรักด้วยการเป็นตัวของตัวเอง อาจจะมีการปรับตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้
ความรักเป็นไปอย่างราบรื่น สะดุดบ้างนิดหน่อย แต่ต่างฝ่ายต่างก็ช่วยกันประคับประคองให้กลับมา
ยืนในจุดเดิมอีกครั้ง ซึ่งการกลับมายืนที่จุดเริ่มต้นในแต่ละครั้ง ก็จะยิ่งเพิ่มความใกล้ชิด ผูกพัน และ
ทำให้ความรู้สึกดี ๆ ที่มอบให้แก่กันและกันนั้นมั่นคงและยาวนานมากขึ้น ตรงกันข้ามกับความรู้สึก
หลงใหล ที่นับวันมีแต่ละลดน้อยลงไปตามกาลเวลา จนกระทั่งความรู้สึกดี ๆ กลายเป็นความเฉยชา
เมื่อพบว่าอีกฝ่ายนั้นไม่ใช่อย่างตัวเองคาดหวังไว้ในตั้งแต่แรก
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นความหลงไม่ใช่ความรู้สึกด้านลบเสมอไป เพราะอย่างน้อยก็เป็นความรู้สึกดี ๆ ที่เคย
เกิดขึ้นอย่างน้อยหนึ่งครั้งในชีวิต เพียงแต่ว่าอาจจะต้องควบคุมความรู้สึกกันสักนิด หากตามใจตัว
เองจนเกินไป ก็อาจเกิดเรื่องไม่คาดฝันตามก็ได้ ในทางกลับกันความหลงก็เป็นจุดกำเนิดของความ
รักได้เช่นกัน ขอแค่ไม่มากไม่น้อยจนทำให้อีกฝ่ายรู้สึกอึดอัดเท่านั้นเอง
