ผมเองเป็นคนหนึ่งที่ได้กลับมาคบกับคนที่ผมรัก เป็นเพราะโชคชะตาหรือพรมลิขิตก็ไม่รู้
แต่มันคือความโชคดีมากๆ แต่ผมเคยทิ้งเขาไป(เราเลิกกัน1ครั้งเป็นเวลาเกือบปี) เพราะเป็นเรื่องของ
หัวใจผมหวั่นไหวเอง ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่ กทม ส่วนน้องเขาเรียนอยู่ที่สระแก้ว ผมยอมรับว่าผมค่อน
ข้างหวั่นไหวง่าย ผมเองเคยทิ้งเขาไปตอนนั้น เป็นเวลาเกือบปี ผมได้ทิ้งเขาเพื่อที่จะไปคบกับคนที่
พึ่งรู้จัก(อาจจะเป็นเพราะความหลง) ผมเองก็ไม่รู้ว่าผมทำแบบนั้นเพื่ออะไร เพราะแฟนผมตอนนี้ ผม
ตามจีบเธอมาเป็นปี เขาไม่เคยมีแฟนด้วยเลยจีบยากหน่อยมั้ง(พ่อก็โหด55) ผมว่าผมรักเขามากๆเลย
นะ ผมไม่เคยจีบใครได้นานขนาดนี้ แม้แต่คบยังไม่นานขนาดนี้ แต่ผมเลือกที่จะทิ้งเค้าไปเพื่อที่จะคบ
กับอีกคน ซึ่งผมตัดสินใจผิดมาก
แต่เป็นเพราะอะไรไม่รู้ทำให้ผมได้กลับมาคบกับเธออีกครั้ง และการกลับมาครั้งนี้ทำให้ผมรู้
เลยว่า "คุณค่าของความรักคืออะไร" ผมรู้สึกว่ามันพิเศษมากอะ แต่ผมกลับทิ้งเธอเพราะว่าความเห็น
แก่ตัวของตัวเองความหวั่นไหวของตัวเองความไม่มั่นคงของตัวเอง ผมไม่โทษอะไรเลยผมโทษตัว
เองตลอดอะ แต่ทำไงได้ผมเลือกแบบนั้น
แต่ตอนนี้เรากลับมาคบกันแล้วนะ ขนาดผมเคยทิ้งเธอไปแต่เธอยังจะคบกับผม "เนี่ยมันโชค
ดีตรงนี้แหละ" ดีนะที่เขายังรักเรา ยังรอเรา ยังห่วงเรา ยังคิดถึงเรา ผมขอโทษเธอบ่อยมากผมยิ้มคิด
ผิดไปจริงๆ ในตอนนี้ผมมีภูมิคุ้มกันแล้ว555 ไม่ว่าจะยังไงผมจะอดทน จะรอวันที่เราได้อยู่ด้วยกัน รอ
วันที่เราจะสานฝันด้วยกัน ผมยิ่งเป็นคนชอบมโนอยู่ ชอบเล่าเรื่องในอนาคตของเราบ่อยๆ555 แต่ผมก็
แค่เล่าแหละ เพราะเธอบอกทำทุกวันให้ดี แล้วอนาคตจะมีเราคู่กันเอง เห้ยยยผมนี่ยิ้มเลย มันก็จริง
ของเขา อะพอๆ55 เอาเป็นว่าผมมีความสุขมากๆที่มีเค้าอยู่ในตอนนี้ ขอบคุณทุกๆอย่างเลย
