ในชีวิตแต่ละช่วงของเรา มักมีสิ่งต่างๆ เข้ามาตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้เรามีความ
สุข สมหวัง เสียใจ โกรธแค้น หรืออีกหลายสิ่งหลายอย่างบนโลกใบนี้ที่แทบจะพรรณนาออกมาได้ไม่
หมด " ความรัก " เป็นสิ่งหนึ่งที่เราสัมผัสได้มาตั้งแต่เกิด จนกระทั่งเราเติบโต จากวัยรุ่น สู่การเป็น
ผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นความรักจากครอบครัว เพื่อน หรือว่าคนรัก ช่วงวัยที่เปลี่ยนไปและปัจจัยอื่นๆ ก็มี
ส่วนที่ทำให้ความรู้สึกของเราเปลี่ยนไปด้วย ความรักในแต่ละช่วงเวลาจึงไม่เหมือนกัน วันนี้เราจึงจะ
มาพูดคุยกันถึงความแตกต่างระหว่าง " รักในวัยเรียน " กับ " รักในวัยทำงาน " ว่ามีความต่างกัน
อย่างไร พร้อมแล้วก็เข้ามาดูกันเลยจ้า
1. วัยเรียน ไม่ต้องรับผิดชอบตัวเองเท่ากับตอนทำงาน
มีคู่รักหลายคู่ที่คบกันตั้งแต่สมัยเรียน แล้วดันมาเลิกกันตอนเข้าสู่วัยทำงาน ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็
เป็นเพราะสังคมที่เปลี่ยนไปของทั้งสองฝ่าย เมื่อต่างคนต่างเจอสังคมที่กว้างขึ้น พบปะผู้คนมากขึ้น
บวกกับเป้าหมายของชีวิตที่คิดว่าอย่างให้อนาคตเป็นแบบนั้นแบบนี้ พาลให้คิดถึงชีวิตคู่ในอนาคตว่า
ต่อไปจะเป็นอย่างไร เราจะพึ่งพาตัวเองได้ไหม? เขา ( หรือเธอ ) จะยังรักกันเหมือนเดิมไหม?
ใน ขณะที่สมัยเรียน เราคงไม่ได้มาคิดอะไรมากมาย เพราะเงินที่ได้มาทุกบาททุกสตางค์เป็น
สิ่งที่เราไม่ได้หามาด้วยตัวเอง สิ่งพวกนี้มาจากพ่อแม่หรือญาติผู้ใหญ่เป็นส่วนมาก แม้ว่าบางคนจะมี
รายได้จากการทำงานพิเศษ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเข้าใจภาวะของวัยทำงานได้อย่าง
หมดเปลือก เมื่อเราต้องทำงาน สิ่งที่ต้องคิดมากกว่าเรื่องความรักก็คือ " ปากท้อง " และ " ความอยู่
รอด " ของตัวเรานั่นเอง
2. พอทำงาน ก็ต้องเข้าสู่สังคมใหม่ๆ พบเจอคนใหม่ๆ
ใน แต่ละช่วงชีวิตของเราต้องพบเจอผู้คนมากหน้าหลายตา บางคนผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่
ได้มีความสำคัญอะไรกับเรามากนัก คู่รักบางคู่รักกันมานานหลายปีตั้งแต่สมัยเรียน จนกระทั้งเรียนจบ
สร้างเนื้อสร้างตัวได้มั่นคงก็แต่งงานกัน นั่นเป็นเรื่องที่น่าชื่นชม
แต่!!! ในความเป็นจริงมันไม่ได้เป็นแบบนั้นทุกคู่ บางคนต้องเลิกรากันเพียงเพราะมีเวลาให้
กันน้อยลง หรือเจอคนที่เพียบพร้อมกว่า ดีกว่า พร้อมที่จะดูแลเราได้มากกว่า ทำให้เกิดการเปรียบ
เทียบกัน มันจึงเป็นเรื่องยากในการประคับประคองความรักให้อยู่จนตลอดรอดฝั่ง หากว่าอยากจะผ่าน
มันไปให้ได้ คงต้องเป็นเรื่องของคนสองคนว่ามีรักที่หนักแน่นแค่ไหน!
3. วัยทำงาน ความรักอาจจะไม่หวือหวาเท่ากับตอนเรียนตอน ที่เรายังเป็นนักเรียน
นักศึกษา จะไปเที่ยวที่ไหนก็ไปได้ ไม่ต้องมาคอยห่วงนั่นพะวงนี่ ได้พบเจอเพื่อนแทบทุกวัน
ที่โรงเรียน หรือในมหาวิทยาลัย ทำกิจกรรมต่างๆ กับเพื่อนได้อย่างสนุกสนานตามประสาวัยรุ่น แม้แต่
เรื่องการมีแฟน มันจะมีภาวะที่เวลาชอบใครสักคน หรือเขามาชอบเรา เป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น อยากทำ
นั่นทำนี่ให้คนที่เราชอบ หรือรู้สึกดีที่มีใครสักคนมาทำดีกับเรา เป็นช่วงเวลาที่หัวใจกระชุ่มกระชวย
ที่สุด เรียกได้ว่าเป็นความรักใสๆ กุ๊กกิ๊กแบบวัยรุ่นนั่นแหละ
ตอน ทำงาน เรื่องน่าตื่นเต้นแบบสมัยเรียนกลับน้อยลง ( หรือแทบไม่มีเลย ) ทุกอย่างต้อง
ดำเนินไปด้วยเหตุและผล รวมถึงสภาพแวดล้อมของการทำงานที่ทำให้เรามีความเครียดและกดดัน
มากขึ้น เราต้องคิดถึงเรื่องงานมาก่อนเป็นอันดับแรก ความรักจึงกลายเป็นเรื่องรองไปโดยปริยาย จาก
หวานจะกลายเป็นจืดชืด ซ้ำร้ายอาจกลายเป็นขมเพราะความน้อยใจ ไม่เข้าใจกัน จะดูว่าคู่ไหนรักกัน
จริงรึเปล่า ประคับประคองกันไปได้ไหม รู้ได้จากวัยทำงานจริงๆ นี่แหละ
4. " ชีวิตคู่ " สำคัญกว่าคำว่า " แฟน "
เพราะ คำว่า " ชีวิตคู่ " หมายถึงคู่ผัวตัวเมีย คนที่จะอยู่ร่วมชายคาบ้าน เป็นคู่คิด คนสำคัญ
ใน ขณะที่ถ้าเราเป็นแฟนกับใครสักคนตั้งแต่ตอนที่เรายังเรียนอยู่ มันเป็นความรักกุ๊กกิ๊ก
ตามประสาวัยรุ่น เราคงไม่ได้คาดหวังอะไรกับคนรักมาก ถ้าจะเลิกกันก็ไม่ใช่เรื่องยาก แม้จะเป็นเรื่อง
ที่เสียความรู้สึก แต่มันก็เป็นเพียงระยะเวลาหนึ่งเท่านั้น สักพักสิ่งเหล่านั้นจะกลายเป็นเพียงความ
ทรงจำดีๆ ณ ขณะหนึ่งในตอนที่เราเติบโตเป็นผู้ใหญ่ แม้ว่าความสัมพันธ์จะจบลงด้วยดีหรือไม่ก็ตาม
มันก็ถือเป็นประสบการณ์และกำไรชีวิตทุกคนไม่ได้หากันได้ง่ายๆ เลยนะคะ ( เพราะบางคนก็ยังไม่
เคยมีแฟนเลยน่ะสิ )
