ฟังเหมือนแลดูเป็นสามีที่รักเรากับลูกมากนะคะ แต่แล้ว .....
ไม่ใช่แบบนั้นเรากลับบ้านมาได้ 3 เดือนกว่า เค้ามาหาบ้างค่ะ
มานอนค้างตามประสามาเอาของที่สั่งไว้อีกจังหวัดนึงที่ใกล้ๆกับจังหวัดที่เราอยู่บ้างทำแบบนี้
จนแล้วจนรอดครั้งสุดท้ายเค้ามาเอาของ
มาพร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนเคย มากอด มาหอมเรา หอมลูก เหมือนรักนักหนามาค้าง 1 คืน
เช้ามาก็รีบไปขากลับนั้นเค้ากลับไปพร้อม ภรรยาเก่าและลูกของเค้าอีก 1คน อายุ 4ขวบ
ระหว่างนั้นเราเฝ้าโทรติดต่อไม่ได้ห่วงใจจะขาดกลัวเกิดอุบัติเหตุ กลัวสารพัด
"หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้" จน2 วันผ่านมาเค้าติดต่อกลับมาค่ะ
เค้าบอกว่ามือถือตกน้ำเราก็ค่ะๆตอนนั้นใจไม่ดีแล้วคิดว่าต้องมีอะไรแน่ๆ
เค้าแปลกไปไม่ค่อยโทรมาเหมือนเดิม
ปกติจะโทรมาเกือบทั้งวันก่อนนอนอีก วีดีโอคอลกันอีกรอบแล้วหลับไปทุกวัน
แต่มันไม่ใช่แบบนั้นแล้วค่ะ จนเราสงสารตามสืบเลยรู้ความจริงว่าเค้าได้พาภรรยาเก่า
และลูกของเค้ากลับบ้านกลับไปนอน"ห้องของเรา" ใช้ชีวิตแบบผัว เมีย
ได้อย่างหน้าตาเฉยส่วนเราช็อคเข้าโรงพยาบาลเหมือนตายทั้งเป็นเพราะคำพูด
ที่เค้าโทรมาบอก รวมๆคือเค้าไม่ได้ต้องการเราแล้ว
ต้องการแค่ลูกอยากจะรับผิดชอบแค่ลูก เราก็ได้แต่ฟังไม่ได้ตอบอะไรไป มันชา
มันเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน เหมือนเอามีดมากรีดเรา
แล้วถามเราว่าเจ็บมั้ย เราเสียใจจนบรรยายอะไรไม่ถูกเหลือแค่ลูกต่อจากนี้ไปที่ต้องดูแล
มีแค่2ชีวิตเท่านั้นลูกซึ่งกำลังน่ารักกำลังจะหัดตั้งไข่ 11 เดือนค่ะ น่ารักขนาดไหน
เค้าคงไม่อยากได้ยินลูกเรียก "พ่อ"แต่บอกว่ารักลูกมาก
บางทีลองนึกดูนะว่าไปเดินเล่นกันลูกเห็น พ่อ แม่ ลูก เค้าพูดคุยหยอกล้อกัน
อย่างมีความสุขเรานี่ต้องรีบพาลูกเดินหนีไปไกลเลย เรายังไม่เข้มแข็งเรายังอ่อนแอมากๆ
ตกดึกตื่นมาร้องไห้ทุกคืนร้องจนหมดแรงบางทีต้องวิ่งไปร้องไห้ในห้องน้ำไม่อยากให้ใครเห็นแล้ว
แสร้งว่าเข้มแข็งมากๆต่อไปมีแค่เรากับลูกน้อยๆ มีใจดวงเดียวที่ต้องถนอมต้องรักษาไม่ให้บอบช้ำ
ต้องแข็งแรงเพื่อลูก เพื่อให้ลูกเติบโตมาจะได้เป็นคนดีต่อไป
ครั้งล่าสุดเค้าโทรมาว่าเรา...ว่าเราควรอยู่เฉยๆไม่น่าไปว่าภรรยาเค้าเลยที่ผ่านมา
เราค่อนข้างงงกับคำเหล่านี้เราเลยบอกไปว่าที่ผ่านมาเรากับเธออยู่ด้วยกันตลอดเวลาเธอไม่เห็นหรอ
ว่าอะไรเป็นยังไง มาใส่ร้ายเราทำไมงๆที่เรากับภรรยาเค้าไม่ได้ข้องเกี่ยวอะไรกัน
เค้าบอกเค้าสงสารภรรยาและลูกของเค้าจับใจ เพราะที่ผ่านมาเค้าไม่ได้
ให้ค่าเลี้ยงดู แต่ให้เงินเป็นแสนๆเป็นก้อนไปแต่ภรรยาเค้าไม่ทำงานเท่าที่ทราบมา
เลี้ยงลูกอดๆอยากๆลูกไม่มีเหมือนคนอื่นเค้า....เราก็แค่ฟังค่ะ เค้าเลยสงสารลูกสุดที่รักเค้ามากกว่า
ลูกเรา สงสารภรรยาเค้ากลัวไม่มีจะกินทั้งๆที่สามารถทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้เค้าบอกภรรยาเค้าไม่มี
ใครที่บ้านเค้าไม่มีญาติที่จะช่วยเหลืออะไรเนื่องจากภรรยาเค้าไม่สามารถเข้ากับใครได้ นอกจากเค้า
ล่ะมั้งคะคงเข้ากันได้ดี หึๆ เราก็รับฟังเราก็ไม่พูดอะไร จนมาถึงวันนี้ก็ 2-3อาทิตย์แล้ว เราได้แต่บอก
ตัวเองว่าเราต้องอยู่ให้มีศักศรี ให้มีเกียรติ เพราะเราไม่จำเป็นต้องเพิ่งพาเค้า เราทำงานมาโดยตลอด
เรามีเงินเลี้ยงลูกเราได้ เราค่อนข้างภูมิใจที่เราต่างจากผู้หญิงคนนั้นเพราะเราหามาได้ด้วยตัวเราเอง
ต่อจากนี้ไปเราคงภูมิใจที่สามีทิ้งเราไป.......เพราะคงมีไม่กี่คนที่ทิ้งผู้หญิงประเภทเราไปเพื่อเลี้ยง
ดูคนที่ไม่ทำอะไรเลยถ้าคุณได้มาอ่านหรือใครก็ตาม หรือผู้หญิงคนนั้นมาอ่าน เราขอบคุณๆมากที่
ทำให้เราพบทางสว่าง พบทางแห่งความสุขพบมิตรภาพดีๆระหว่างทางที่เราไขว้เขว ขอบคุณที่คุณ
เข้ามาและจากไป เราแม่ลูกจะกอดกันเอาไว้จนกว่าจะถึงวันนั้นของชีวิตค่ะ
