เคยไหมพยายามจะรักกัน แต่มันไม่ใช่
เหตุผลเดียวที่คนจะเลิกกันก็คือ "ไม่รักกันแล้ว" แล้วเหตุผลของคนที่
"พยายามจะรักกัน"ทั้งที่รู้ว่ามันไปด้วยกันไม่ได้ล่ะ...เพราะอะไร?
ความรักที่ต้องอาศัยความพยายามในการที่จะรักกันแบบนี้ เป็นความรักที่ค่อย ๆ เปลี่ยนสี จากที่เคย
เข้มข้นก็เปลี่ยนมาเป็นสีจาง ๆ วันหนึ่งก็อาจจะจางมาก ๆ จนมองไม่เห็นอะไรอีกเลยก็เป็นได้
เมื่อไหร่ที่ความสัมพันธ์ของคนสองคนมีคำว่า "พยายาม" เกิดขึ้นตรงกลาง อย่างน้อย ๆ
ก็แปลว่า ยังคงไม่อยากสูญเสียความรักไป แม้ตัวเองจะรู้อยู่แก่ใจว่าระหว่างเรามันเริ่มน้อยลง
แล้วนะ เราสองคนไม่ได้มีความรู้สึกที่เหมือนเดิมหรอกนะ แต่ฉันก็ไม่อยากจะปล่อยเธอไป
ก็เลยต้องมาพยายามที่จะรักกัน พยายามปรับ เพิ่ม ลด เพื่อที่จะก้าวเดินต่อไปด้วยกันได้
แต่ฉันคิดว่าความรักแบบนี้ มันไม่มีความสุขหรอกนะ เพราะยิ่งคบกัน มันจะยิ่งรู้สึกว่าฝืน แล้ว
จะฝืนไปเพื่ออะไร เหตุผลที่จะตอบได้ว่าทำไมยังต้อง "พยายามอยู่อีก" ในเมื่อรักแล้วมันยังแย่อยู่
เหมือนเดิม ก็เพราะว่าเรา "กลัวที่จะอยู่คนเดียว"..."เราเสียดาย"..."เราไม่กล้าเปลี่ยนแปลง"
นั่นเองเมื่อคบกันมาขนาดนี้แล้ว แน่นอนว่าระยะเวลามันหลอมให้เราทั้งคู่กลายเป็นคนที่มีความ
ผูกพันต่อกัน เราต่างก็มีประสบการณ์ดี ๆ ร่วมกัน แม้ตอนนั้นเราจะนึกไม่ถึงว่าวันนี้เราจะต้องเดินมา
ถึงทางตัน เราไม่รู้หรอกว่าวันหนึ่งเราจะรู้สึกว่าคนที่เราเคยรู้สึก "ใช่" จะกลายมาเป็นคนที่ "ไม่ใช่"
สำหรับเราอีกต่อไป
หากพยายามต่อไปแล้วมันไม่มีอะไรดีขึ้น ก็หยุดเถอะ...
เข้าใจว่าสำหรับบางคน...ความรักที่มีต่อกันมันยังอยู่ ความผูกพันที่เคยมีร่วมกันมันยังอยู่
ความผูกพันที่เคยมีร่วมกันมันไม่ได้หายไปไหน แต่เพราะอะไรที่ทำให้เราต่างก็รู้สึกว่า ต่อไปเรารัก
กันก็จริง แต่เราก็คง "ไม่ใช่" สำหรับกันและกัน
เรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อน ไม่มีใครสามารถคิดแทนใคร ตอบแทน หรือตัดสินใจแทนใครได้
ทุกวันขึ้นอยู่กับตัวเราเองว่าจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไง หากเรามัวแต่เสียดาย หรือหวั่นไหวกลัววันพรุ่ง
นี้ เราก็จะอยู่กับวันนี้อย่างเจ็บปวด ฉันเห็นด้วยนะ ถ้าตั้งใจพยายามที่จะทำให้ความรักดีขึ้น เพราะ
อยากให้มันดีขึ้นจริง ๆ แต่ฉันไม่เห็นด้วย...ถ้าเอาแต่หลับหูหลับตาพยายาม โดยที่ไม่ยอมรับความ
จริงว่ามันเป็นไปไม่ได้ ถึงพยายามต่อไปแล้วทุกอย่างยังไม่ได้ดีขึ้นเลย
ก็ไม่รู้จะพยายามต่อไปทำไม
เวลาเรารักใคร เราก็อยากให้เขาเป็นคนที่ใช่สำหรับเราทั้งนั้นแหละ แต่ถ้าเขาไม่ใช่
เราก็ควรยอมรับนะ อย่าไปยื้อ เพราะกลัวที่จะต้องใช้ชีวิตอยู่คนเดียว โดยไม่มีใครเคียงข้างเหมือน
เดิม อย่ากลัวที่จะเริ่มต้นก้าวผ่านแบบทดสอบของความรักข้อนี้ เพราะถ้าความรักมันจะ "ใช่" มัน
ก็ "ใช่" แม้ไม่ต้องใช้ความพยายามเลยฟ
