ฉะนั้นถ้ามันเริ่มต้นด้วยความรักแล้ว ทำไมตอนจบต้องลงท้ายด้วยความเกลียดล่ะ
รักร้าวก็ช้ำมากพอแล้ว เพิ่มความเกลียดชังลงไปยิ่งเลวร้ายเข้าไปใหญ่ ลองเปิดใจมองดูอีก
ด้านดูไหม แล้วคุณจะรู้ว่า ทุกการจบของความสัมพันธ์ไม่จำเป็นต้องเกลียดกันเสมอไป
1. อย่างน้อยคุณก็เคยสัมผัสกับความรัก
เมื่อ ครั้งที่ฉันอกหักแล้วกำลังแค้นอดีตคนรัก มันทำให้ฉันรู้สึกทุรนทุรายอย่างบอกไม่
ถูก จนเพื่อนสาวคนสนิทพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ แต่แววตาดูเศร้าพิลึกเอ่ยว่า ?แกยังโชค
ดีนะ อย่างน้อยแกยังได้เคยผ่านช่วงเวลาของความหวานในความรักมามั่ง แต่ฉันสิ ไม่
เคยเลยที่จะได้สัมผัสโมเมนต์แบบนั้น ฉัน ไม่อกหักแต่ฉันก็ไม่เคยสมหวัง บางทีฉันก็อยาก
สัมผัสอารมณ์หวานๆเหมือนคนอื่นบ้างเหมือนกันนะ? เท่านั้นล่ะค่ะภาพในอดีตที่เขาเคยดีกับ
เราก็ผุดพรายขึ้นมาในความทรงจำ อืม...เขาก็ไม่ใช่โจรที่จ้องแต่จะทำร้ายเราตลอดเวลานี่ เขา
เคยดีกับเรา และเราเองก็เป็นฝ่ายยินยอมให้เขาเข้ามาในชีวิตเองด้วย แล้วเราจะเกลียดเขา
เพื่อ!?
2. ได้ฝึกละความเห็นแก่ตัว
การได้รักใครสักคนมันฝึกให้เราได้เสียสละ ละความเห็นแก่ตัว รู้จักเอาใจใส่คน
อื่น ตอนอยู่คนเดียวเรามีตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล แต่ พอมีใครอีกคน เราจะสังเกตว่า
เขาชอบอะไร ไม่ชอบอะไร พอไปเจออะไรที่เขาชอบก็อดซื้อมาฝากไม่ได้ หรือบางทีไปดูหนัง
ด้วยกัน เขาชอบแนวบู๊แต่เราไม่ชอบ เราก็อาจต้องดูหนังบู๊บ้าง ในขณะเดียวกันก็ให้เขามาดู
หนังรักแบบที่เราชอบบ้าง เจอกันครึ่งทาง เห็นไหมได้ฝึกนิสัยตัวเองอีกเยอะเลย ^^
3. ได้เรียนรู้ข้อดีข้อเสียของตัวเองและได้เรียนรู้นิสัยคน
การจบความสัมพันธ์มันสอนอะไรเราหลายอย่าง ถ้าคุณไม่มัวแต่ไปโฟกัสความผิด
ของเขาตลอดเวลา คุณจะมีสติได้ทบทวนตัวเอง ว่าตอนคบกันเรามีข้อดีข้อเสียอะไรบ้าง และ
ถึงแม้การเลิกกันครั้งนี้เขาอาจจะผิดจริง แต่คุณก็ต้องกลับมามองตัวเองด้วยว่าเป็นฉนวน
เหตุให้เขาต้องทำผิดหรือเปล่า หรือหากเขาจากไปเพราะเจอคนใหม่ที่ไฉไลกว่า คุณก็จะได้
รู้ว่า อืม...พฤติกรรมของคนแบบนี้เป็นยังไงบ้าง จะได้ระวังตัวเวลาจะเชิญใครเข้ามาในชีวิต
4. ได้รู้จักการให้อภัย
คำนี้เป็นอะไรที่พูดง่ายแต่ทำยากที่สุดใน 3 โลก ฉันเองก็เคยเป็นนะ โกรธมาก แค้น
มาก เธอทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง เลวร้ายมาก โอ๊ย!โกรธเป็นบ้าเป็นหลังอยู่คนเดียว ยิ่งเกลียด
ยิ่งจะเป็นบ้าชีวิตไม่มีความสุข ยิ่งพอไปดูเฟสบุ๊คเขา โถ!เขาปกติสุขค่ะ แถมยังลั้นลาอยู่
กับแฟนใหม่อย่างแช่มชื่น แล้วนี่ฉันจะเป็นบ้าเพื่อ!! แล้วฉันก็เริ่มตั้งสติ ถามตัวเองว่า แค้น
ไปได้อะไร จุดไฟเผาใจตัวเองทำไม จบ ดีกว่าไหม ยอมรับความจริงไหม ในเมื่อมันไปกัน
ไม่ได้ก็ต้องจบไง ปล่อยนะ พอนะ ฉันอยากจะมีความสุขแล้ว เขาสุข แล้วเราจะนั่งทุกข์อยู่
ทำไม ก็เลยได้ฝึกการให้อภัยไปโดยปริยาย พอให้อภัยใจก็เบาไม่เชื่อลองดูได้เลยค่ะ
