เรื่องราวมีอยู่ว่า เรา 2 คนคบกันมา 2 ปีแล้ว เริ่มต้นความรักของเราก็ไม่ค่อยสวยงามเท่าไรนัก

แต่บังเอิญเราได้แฟนขี้เอาใจ ช่วงแรก ๆ ก็ดีไปหมดเลยคะ ไม่ว่าอะไรก็หวานไปหมดเลยคะ

จนเรารู้สึกว่าเรา โชคดี อบอุ่น ทั้งโลกมีกันแค่ 2 คน ทำอะไรก็หวานไปหมด

มีคนคอยแทคแคร์ ตอนนั้นเรารู้สึกโอเคกับคนนี้มาก

และวันเวลาผ่านไปความรักของเราก็ยิ่งสวยงาม แต่ !!!

ใครจะคิดละ ว่าชีวิตเราจะเหมือนคำโบราณที่เคยกล่าวไว้ว่า "ข้าวใหม่ปลามัน"

ช่วงปีหลังอะไรก็กลับกันหมดเลย ความเฉยชา ไม่สนใจ ไม่แทคแคร์

หายหมดเลยคะแล้วก็จะมีนิสัยแย่ ๆ ตามมาคะ

เรา !! พยายามจะเลิกหลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่เราก็ทำไม่ได้สักที

เพราะมั่วแต่ไปนึกถึงความดี ความรัก ตอนมีให้กัน

เราคิดว่า เราจไม่ทนอยู่อีกต่อไปแล้ว  แต่ !!!!!!

ด้วยความรักที่เรามีให้เขามันมาก เราก็พยายามทำทุกอย่างให้มันดี

ให้มันโอเคแต่รู้ไหมยิ่งเราทำ เขายิ่งได้ใจ

บางครั้งเรานอนร้องไห้ เขาก็หลับไม่รู้เรื่องรู้ราวคะ ความหวานก็หายไปหมด

ไม่เคยมีเลยคะ แต่เราก็ยังรัก ยังแทคแคร์คะ ทำทุกอย่างตลอด

เหมือนเราเป็นผู้ชายเขาเป็นผู้หญิง เราเบื่อมากที่เป็นแบบนี้ เรารู้สึกอึดอัดในใจ

แต่ก็ไม่กล้าพูดหรอก เพราะไอ้คำว่า "รัก" นี้แหละมันดังอยู่ข้างหูเราตลอด

เราสับสน ว่าเราควรทำอย่างไร ให้มันเหมือนเดิม หรือว่าเราจะตัดใจเลิกไปเลย

อีกอย่างเราก็ไม่ได้งี่เง่าด้วยนะ เราไม่โทรจิก ไม่กังวล ไม่หึงมากจนเกินไป

หรือเป็นเพราะเราไม่สวยเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เขาเลยเปลี่ยน เรา งง มาก

หรือเขามีเราไว้แค่เป็นแฟนคนนึงที่ให้คนอื่นรู้ว่าเราคือแฟนกัน