ขอเริ่มตั้งแต่ที่คบกันนะคะ ถ้าใครได้อ่านถ้าอาจจะพิมพ์วกวนหรืองงไปบ้างบอกได้นะ
เป็นครั้งแรกของการตั้งกระทู้ อยากระบายความในใจ แต่ก็ไม่รู้จะพูดกับใคร เพราะบางเรื่องเราจะ
ปรึกษาหรือไปพูดกับใครบ่อยๆ ก็กลัวเค้าจะลำคาญ และก็อยากได้ความคิดเห็นในมุมอื่นๆบ้าง
เราเริ่มคบกับเขามาตั้งแต่ ม.4 เขาเป็นรุ่นน้อง 1 ปี เหตุที่ทำให้ได้มาคบกัน คือเพื่อนของเขา
มาคุยกับเพื่อนของเรา แล้วเขาเองก็มาด้วย เราเลยพูดกับเพื่อนเราว่า เขาน่ารักดี แล้วเพื่อนเขาที่มา
คุยกับเพื่อนเราได้ยิน ก็ตะโกนบอกเขา ตอนนั้นคือก็เขินๆ เพราะเราเองก็แอบๆมองเขามาตลอด เรา
มองว่าเขาน่ารักดี แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร พอใกล้เวลาเข้าเรียน ต่างก็แยกกันไปเรียน แต่จู่ๆ ก็มีเพื่อนเขา
อีกคนเอาเบอร์เขามาให้ เราก็งงๆ เอ๊ะยังไง? ไม่ได้ขอนิ่ อ่าา แต่ให้มาก็เก็บๆไว้ ^^ พอเลิกเรียน
กลับมาบ้าน ยังไงกับเบอร์น้องเขาว่ะ ไหนลองยิงไปสิ นั่นแน่ะ!! ก็ไม่ได้คิดไร หราาา ยังไม่ได้คิดจริงๆ
ซักพักเขาโทรกลับมา ทำไงๆ ก็รับสิคะรอไร ก็พูดคุยกัน จำไม่ได้อ่ะว่าคุยไรทำนองไหน (คือความ
จำไม่ค่อยดี แต่มันก็นานมากแล้วไง ผ่านมา 5 ปีแล้ว ใครจะจำได้) ต่อๆ.. ก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆ แต่คือ
ช่วงนั้นเหมือนเราเลิกกับแฟนพอดี แล้วก็มาคุยกับน้องเขา แต่ก็กลับมาคืนดีกัน แล้ว แล้ว น้องเขาล่ะ
คือวันนั้นที่จำได้เรากับแฟนเดินไปด้วยกันผ่านใต้อาคารเรียน แล้วน้องเขาก็เห็น งื้อ!! นิสัยไม่ดีว่ะ
แล้วยังต่อ จำไม่ค่อยจะได้เท่าไหร่ เหมือนกับว่าเราเหมือนจะชอบน้องเขามากอยู่เหมือนกัน เลย
ตัดสินใจบอกเลิกแฟน (แฟนคนนั้นเขาก็เหมือนเฮิร์ตหนักอยู่) รู้สึกผิดอ่าา แต่คือเราไม่ได้รักเขา
แล้วอ่ะ บอกเลิกก็ดีกว่าที่จะคบซ้อน ไม่เลวขนาดนั้น แต่ก็ทำร้ายจิตใจเขาไปอี๊ก กรรม!! ก็มาคบกับ
น้องเขา ไม่รู้ว่าตกลงคบกันตอนไหน ก็คุยกันมาเรื่อยๆ
