ก่อนอื่นเลยจะมาบอกกล่าว ผู้หญิงทั้งหลายที่เคยอกหักรักคุดว่า อย่ามองความรักเป็นเรื่องที่แย่ไป
หมดและอย่ากลัวผู้ชายที่เข้ามาเลยค่ะ เพราะบางครั้งอาจจะพลาดโอกาสที่ดีมากๆไป จขกท. เคย
เกือบพลาดโอกาสดีดีในชีวิตไปค่ะ เลยอยากจะแชร์ประสบการณ์ให้ทุกคนได้รู้
เริ่มเรื่องเลยนะคะ ตั้งแต่จำความได้ ไม่เคยสมหวังกับความรักเลยค่ะ แอบชอบเขาบ้าง มีแฟนไม่ได้
เรื่อง มีแฟนแย่ๆ มาตลอด 27ปี มีรักก็มีเลิกไม่เคยสมหวังเลยค่ะแย่มากความรู้สึกแบบนี่ แต่ ในทุก
ครั้งที่ผิดหวังที่รู้สึกไม่ดี ก็มีผู้ชายคนหนึ่งที่เฝ้าดูแลเป็นห่วงเราตั้งแต่สมัยเด็กๆค่ะ ขอสมมุติชื่อเขาคน
นั่นชื่อว่า ที นะคะ ที เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่เรารู้จักตั้งแต่เด็กเพราะทีอยู่หมู่บ้านเดียวกับเรา จำได้ว่า
เด็กๆ เราชอบเล่นกัน ตอนอนุบาล ก็อยู่ห้องเดียวกัน จนประถม เลยค่ะ เรามักนั่งด้วยกัน เล่นด้วยกัน
แต่พอ มัธยมต้น ที ก็เริ่มเป็นวัยรุ่น อยู่ในสังคมผู้ชายเราจึงค่อยๆห่างกันแต่ ทุกวันก็จะกลับบ้านด้วย
กัน ติวหนังสือด้วยกัน จำได้ว่า เพื่อนก็ล้อว่าเป็นแฟนกันแต่ ในตอนนั้น เราคือเพื่อนรักกันค่ะ เมื่อถึง
เทศกาล ต่างๆ ทีมักมีของมาฝากแลกเปลี่ยนกัน ในช่วงมัธยมต้น เรามีแฟนคนแรก ทีก็ยังปกติ จำได้
ว่าแฟนเราหึงหวงทีด้วยค่ะ พอเรามีปัญหา ทีก็จะมาช่วยแก้ มาให้คำแนะนำทีเรียนแย่ลง เลย ตกไป
อยู่ห้องอื่น ยิ่งทำให้เราห่างกันขึ้นไปอีก แต่ ทีก็คอยช่วยเหลือเรานะคะ เราก็ติวหนังสือให้ที ในช่วง
ม.ปลายเราแยกกัน เราสอบเข้า รร ชั้นนำ แถวสามย่านได้คะ แต่ทีไม่ได้ อยู่ รรเก่า ช่วงนั้นต่างคนต่าง
มีสังคมใหม่ถึงไม่สนิดเหมือนเดิมแต่ทีกับเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เรามี ผช เข้ามาบ้างแต่ ไม่ดี
เลยสักคนทำให้เรา จิตตก กลัวการมีความรักตอนจะเข้ามหาลัย ทีพยายามให้เราติวหนังสือให้และ
สอบเข้า มหาวิทยาลัยเดียวกับเรา เขาทำสำเร็จ เราดีใจมาก พอเข้ามหาลัย เราห่างทีมาก เพราะ
เรียนกันคนละคณะ เราทะเลาะกัน ครั้งใหญ่ ในช่วงปี2เพราะ เราเตือนที ให้ตั้งใจเรียนเขาค่อนข้างติด
เพื่อน เราแทบจะไม่พูดกัน ตลอด 2 ปี ที่เรียนมหาวิทยาลัย ทีเริ่มมีความรัก เราก็ยินดีด้วย แต่เราก็มี
เจอกันนะคะ ยิ้มให้กันแต่ความสัมพันธ์ ไม่เหมือนเมื่อก่อน จนเราจบ ปี4 เราได้ทุนไปเรียนต่าง
ประเทศเราบอกเขาทางผ่านเฟสบุ๊ค เขาไม่ตอบค่ะ แต่วันเราไปเรียนเขามาส่งเราที่สนามบิน และ
บอกจะรอเรากลับมา เราแอบเห็นเขาน้ำตาซึมค่ะ ระหว่างเราเรียน ป.โท เขาทักเรามาพูดคุยตลอด
จนเรากลับมาสนิทกันเหมือนเดิม เป็นเพื่อนที่รู้ใจกันมาก ในช่วงที่เราเรียนต่างประเทศ เรามี ผช คน
หนึ่งเขามา เราดรามาหนักมาก และไม่โอเคกับผช ไม่อยากมีแฟนแล้วจะเป็นโสดค่ะความคิดในตอน
นั้น ทีบินมาหาเรามาปลอบ เราถึงที่ต่างประเทศ ก่อนกลับ ที บอกว่า ถ้าเราไม่มีใครลองคบกันไหม
เราปฎิเสธ อย่างเดียวเลยค่ะ เราไม่เคยรู้ใจตัวเองว่าคิดยังไงเรามองถึงความเป็นเพื่อนเป็นหลัก
ที เศร้าไปพักหนึ่ง แต่ก็ยังคงทำตัวปกติ ทีเริ่มเข้ามาในชีวิตเรามากขึ้น จนเราเรียนจบ เรากลับบ้าน
ที่บ้านก็ชอบล้อแซวเราเล่นๆ เรารู้สึกแปลกๆเลยตัดสินใจบอกที ว่า จะหาแฟนให้เอาไหม
มีเพื่อนเราชอบทีค่ะ ทีบอกว่า อยากให้มีแฟนมากเลยหรอเราก็ตอบไปติดตลก ว่า มีก็ดีเพื่อนรักมี
ความสุขเราก็มีความสุขหลังจากนั้น ทีได้ปลูกต้นรักกับเพื่อนเรา แต่คนที่เหงา และ
ใจแป๋วๆคือเราเองค่ะเหมือนจะมีความสุข
แต่ มันเหงามากค่ะ เราคิดว่า เราคงชอบทีใช่ไหม แต่ใจก็ยังไม่ยอมรับค่ะเพราะเป็นเพื่อนกันมาแต่
เด็กรู้ไส้รู้พุงหมดค่ะ จนเมื่อ ธันวาคนที่แล้ว เรา ตกบันไดผ่าตัด ขาค่ะ คนทีเยี่ยมเราตลอด มาหา มา
ดูแล คือที ค่ะ ที บอกว่าเลิกกับเพื่อนเราแล้ว มันไปกันไม่ได้ เรากับทีก็ยังปกติเม้ามอยกันได้ทุกเรื่อง
ค่ะตอนนั้นรู้สึกมีความสุขมาก ในช่วงเดือนมกราคม ทีปรึกษาเราตลอดจะย้ายไปทำงานที่ต่างประเทศ
เราจะว่าไง เขาถามบ่อยมาก จนเรารำคาญ ก็บอกให้ไปวันที่ 13 มกราคม เขามาถามเราอีกรอบ ว่า 15
มกราคม เขาจะให้คำตอบที่ทำงาน เราวังเวงใจมากค่ะ แต่เราก็เลือกให้เขาไป เขาไม่คุยกับเราเลย
ตลอด1 อาทิตย์ผ่านมา เราเศร้ามากไม่อยากให้เขาไปเลยเย็นวันที่ 1 กุมภา แม่ทีมาเม้ามอยกับแม่
เราค่ะ บอกที ไม่ไปนอก เลือกอยู่ไทย ความรู้สึกตอนนั้น เราดีใจมาก เราไปหาทีที่บ้าน เรากอดที
แน่น และ บอกกับ ทีว่า ที่เคยขอคบที่นอกอะ ยังอยกขออยู่ไหมเราจะคบ เรารู้ใจตัวเองว่าที มี
อิทธิพลในใจเรามาก ทีเป็นผู้ชายที่คอยดูแลเรา รักเราให้คำปรึกษา จำทุกๆอย่างที่เราชอบไม่ชอบ
จดจำความเป็นตัวเรา แล้วเราจะปล่อย ผู้ชายที่ดีแบบนี้ไปหรอค่ะ ถูกไหม
ยังมี ความฟรุ้งฟริ้ง ของทีอีกเยอะค่ะ ไว้จะมาเล่าใหม่นะคะทีร้ายใช่เล่น ค่ะ อิอิ หวานมากด้วย
ลองเปิดใจ เผื่อจะเจอคนที่รักเราจากใจที่แน่วแน่
