ผู้หญิงเราก็ต้องใช้สมองใช้ความคิดเหมือนกันว่าคุณผู้ชายหรือสามีของเราเขาต้องการ

อะไร ซึ่งในผู้ชายคนเดียวกัน แต่เวลาต่างกันสถานการณ์ต่างกันก็มีความต้องการไม่เหมือนกันอีก

เฮ้อ..เอาใจยากจะตาย

                เริ่มกันตั้งแต่ตอนวัยรุ่นเลยดีกว่า แต่ต้องบอกก่อนนะครับว่าวัยรุ่นสมัยผมกับวัยรุ่นสมัยนี้มัน

ไม่เหมือนกันเดี๋ยวมาอ่านแล้วจะว่าผมเป็นพวกไดโนเสาร์ ดูใจกันเป็นเรื่องเป็น ราวค่อนข้างจะนาน

กว่าจะตกลงปลงใจได้ แต่เดี๋ยวนี้เจอกันแว๊บเดียวก็ไปกะเขาเสียแล้วผู้ชายจีบผู้หญิงในสมัยก่อนดู

เหมือนจะเป็นเพราะความรักที่แท้จริงมากกว่าสมัยนี้ เพราะความสนุกความบันเทิง สิ่งยั่วยุมันมากมาย

พออยู่กันไปก็มารู้สึกกันทีหลังว่าสิ่งที่ทำไปนั้นไม่ได้เกิดจากความรักที่แท้จริง เลยต้องเลิกร้างกันไป

ซะเยอะ

    ความต้องการของผู้ชายอย่างแรกก็คือความรัก คนเราอยู่ด้วยกันได้ไม่นานหรอกถ้าไม่มี

ความรักซึ่งกันและกัน ถึงอยู่ด้วยกันได้แต่ก็ไม่มีความสุขหรอกครับ คนเราที่แต่งงาน กันก็ต้องเริ่มต้น

มาจากความรักกันทั้งนั้น แต่ต้องยกเว้นพวกที่แต่งงานหวังสมบัติ หรือ พ่อแม่จับคลุมถุงชนบังคับแต่ง

ซึ่งสมัยนี้คงไม่มีกันแล้วมั้ง ความรักเป็นความรู้สึกเดียวที่ทำให้ ผู้หญิงกับผู้ชายสามารถอยู่ด้วยกันได้

เป็นปีเป็นชาติอย่างมีความสุข กลับมาเจอหน้ากันก็มีความสุข กินข้าวด้วยกันก็มีความสุข คุยกันก็มี

ความสุข นอนด้วยกันก็มีความสุข มีอะไรกันก็มีความสุข

                    ผู้ชายที่ต้องออกไปทำงานนอกบ้าน ต้องเจอเรื่องอะไรต่ออะไรมามากมายตกเย็นแล้วก็

อยาก กลับไปเจออะไรที่ทำให้มีความสุขสบายใจ เมียที่บ้านก็ต้องแสดงออกให้เห็นด้วยนะครับว่ารัก

เขาด้วย ไม่ใช่ปากก็บอกว่ารักแต่ที่ไหนได้พอสามีกลับมากลับบ่นตั้งแต่เหยียบเข้าบ้าน เรื่องโน้น

เรื่องนี้ไม่รู้ขุดจากไหนมาบ่น กินข้าวก็บ่นกันไปตลอด ไม่ว่าจะทำกับข้าวมาอร่อยขนาดไหนมันก็กิน

ไม่อร่อยหรอก

  บางคู่ต่างคนต่างทำงานกลับมาเจอกันดันเอางานมาทำต่อที่บ้านอีกทั้งวันทั้งคืน เลยไม่ได้

คุยกันเท่าไหร่ อยู่ไปอยู่มามันก็เลยเป็นความเฉยชา รักหรือไม่รักไม่ต้องถามแต่ ต้องถามว่าเบื่อกัน

หรือยังจะดีกว่า