จูน อายุ 23 ปี

การบริจาค! “ผู้ชายเหลือใช้” ให้แก่

“ผู้หญิงยากไร้” จำไว้ ว่าได้บุญ…!!! ^^

ตวง อายุ 22 ปี

ฆ่าคนช้าๆ โดยไม่ต้องใช้ “ยาพิษ”…คือ

“แกล้งรัก” ทีละนิด..ให้เขาคิดจน “ตายใจ” !!

ตาว อายุ 27 ปี

เคยไหม..ที่บางครั้งรู้สึกว่า “เกลียด”

ใครบางคน ทั้งๆที่เรา “ไม่รู้จัก” แต่เพราะ

ว่าเขาเป็น “คนรัก” ของใครอีกคน…

เทียนมี่ อายุ 18 ปี

เป็นผู้หญิงอย่า “หยุดสวย”

แต่ถ้าไม่สวยก็ “หยุดเถอะ!”

อุ้ม อายุ 23 ปี

“อ่อย” ให้ซะขนาดนี้

ถ้า “ไม่จีบ” กู “ถีบ” นะ !!

สาวเก่งทั้งร้องและเต้น นก – นพวรรณ ชำนาญช่าง

หนึ่งในสมาชิกเกิร์ลกรุ๊ปวง “ชูว์” ค่ายโชว์มิวสิค

ในเครืออาร์เอสฯ เห็นมีความสามารถในด้านศิลปะ

แบบนี้ แต่ใครเลยจะรู้ว่าเธอจบมาจากคณะวิทยาศาสตร์

อินเตอร์ สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ สถาบันเทคโนโลยี-

พระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง และแม้ว่าจะเป็น

เส้นทางที่เธอไม่ค่อยถนัด แต่ทางเดินของเธอกลับมี

ความหมายกับการตามหาประสบการณ์เสริมนอกวิชา

เรียนที่ทำให้เธอเรียนรู้ชีวิตมากยิ่งขึ้น

จากเด็กเล่นเกมสู่นักศึกษาทำเกม

ที่เลือกเรียนคณะวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์

เพราะตอน ม.2 หนูติดเล่นเกมมาก เลยคิดว่าโตไป

อยากเป็นโปรแกรมเมอร์ทำเกม จริงๆตอนแรกมีลังเล

ระหว่างนาฎศิลป์กับวิทยาศาสตร์ แต่แม่เห็นว่านาฎศิลป์

เป็นแค่ความสามารถพิเศษ อยากให้เรียนด้านวิชาการ

มากกว่า แล้วจบวิทยาศาสตร์การงานก็มั่นคง ก็เลย

ตัดสินใจเรียนด้านนี้ แต่พอขึ้นปี 1 รู้เลยว่ามันไม่ใช่

ตัวเราจริงๆ การชอบเล่นเกมกับการทำเกมมันคนละ

อย่างกัน แต่ตอนนั้นไม่คิดเปลี่ยนสาย คิดแค่ว่าเรียน

เพื่ออนาคตให้แม่ภูมิใจ ก็เลยพยายามเรียนให้จบ

เรียนหลัก แต่มีงานเสริม

เข้ามาก็เรียนยากมาก แล้วเราเลือกอินเตอร์อีก

ก็มีปัญหาเรื่องภาษาอังกฤษด้วย ก็ต้องพยายาม

ให้มากกว่าเดิม มีแอบเครียดเหมือนกัน แต่ว่า

ตอนนั้นนกก็ทำกิจกรรมอย่างอื่นไปด้วยค่ะ

เป็นสันทนาการพารุ่นน้องเอนเตอร์เทนท์ แล้วก็มี

แอบไปหางานเสริมด้วย เพราะนกเป็นคนชอบทำ

กิจกรรม ชอบเจอคน เจอสังคม ก็เลยไปสมัครเป็น

พิธีกรแนะนำสินค้า ช่วงนั้นก็เลยขาดเรียนบ่อย

ต้องคอยโทรตามงานกับเพื่อนตลอด ซึ่งนกว่าตรงนี้

ถือเป็นปัญหาสำคัญของนกตอนเรียนเลย

งานพิเศษเสริมประสบการณ์ชีวิตในวัยเรียน

จุดเริ่มต้นที่นกทำงานพิเศษ เพราะช่วยแม่ด้วยค่ะ

มีช่วงหนึ่งแม่มีรายจ่ายเยอะมาก นกก็เลยตัดสินใจ

หางานทำ ก็ไปโพสต์ตามเว็บหางานน่ะแหละ จำได้

งานแรกเป็นพนักงานขายยาสีฟัน ก็ไปทำวันศุกร์-

เสาร์-อาทิตย์ ได้วันละ 523 บาท ยืนขายตั้งแต่ห้าง

เปิดยันห้างปิด เมื่อยมากๆ เข้าก็แกล้งลงไปนั่งพื้น

จัดของ แต่ว่าก็เป็นงานที่สนุก แล้วก็ภูมิใจค่ะ

ตอนเรียนปี 2 นกไม่ได้ขอเงินแม่อีกเลย นกว่า

การทำงานตรงนี้มันสอนเราหลายอย่าง ทั้งเรื่อง

การมีวินัยความกล้าแสดงออก และเทคนิคการพูด

ซึ่งประสบการณ์ตรงนี้หาไม่ได้ในห้องเรียนค่ะ

การทำงานที่ไม่พึ่งใบปริญญา

ตอนที่นกจบแล้ว นกก็ยังไม่คิดว่าจะทำทางด้านที่

จบมาค่ะ เพราะอย่างที่บอกว่า มันไม่ใช่ตัวเราเลย

ตอนนั้นก็เลยทำงานพิเศษที่เคยทำตอนเรียนต่อ

มาเรื่อยๆ แล้วพอดีได้มีโอกาสมาแคสเป็นสมาชิกวง

“ชูว์” ด้วย ตอนนี้ก็เลยทำงานในวงการเป็นหลัก

แล้วก็มีงานเสริมเปิดร้านขายนมปั่นกับข้าวหมูตุ๋นอยู่

ที่ลาดกระบังค่ะ ตอนแรกเปิดเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวก่อน

แต่ตอนร้านเปิดวันแรก ลูกจ้างเบี้ยวหายไปเฉย

แล้วตอนนั้นเราทำไม่เป็นเลยนะ คิดแต่ว่าทำธุรกิจ

มันง่าย แค่จ้างลูกจ้างมาทำให้ก็จบ แต่จริงๆมัน

ไม่ใช่ วันนั้นร้องไห้เลยนะ ร้านก็เปิดแล้ว ลงทุน

ไปหลายแสนด้วย โชคดีมีพ่อของเพื่อนมาช่วย

สอนขายให้ ก็ต้องตั้งสติทำเอง แล้วก็เลยต้อง

ปรับเปลี่ยนเป็นร้านที่เราทำเองได้ ก็เปิดมาเกือบ

ปีแล้ว แต่ตอนนี้นกก็จะเปิดเฉพาะช่วงที่นกว่างค่ะ

เส้นทางที่วางไว้ในอนาคต

แรงบันดาลใจของนกมาจากคุณแม่ค่ะ เพราะแม่

เลี้ยงนกมาคนเดียว แม่เป็นผู้หญิงที่เก่งมาก เพราะ

คุณตาคุณยายไม่ใช่คนรวยเลย แม่มาแบบไม่มีอะไร

จนตอนนี้แม่มีบ้าน มีรถ มีลูกสาวสองคน คนโตก็จบ

ทันตแพทย์ จุฬาฯ ส่วนนกก็จบวิทยาศาสตร์ ลาดกระบัง

แม่ก็เป็นตัวอย่างที่ทำให้เราเห็นว่าคนขยัน คนดี คิดดี

ก็มักจะได้รับสิ่งที่ดีๆตามมา ส่วนอนาคตตอนนี้นกอยาก

ให้วง “ชูว์” มีชื่อเสียงต่อไปในระดับประเทศหรือต่าง

ประเทศเลยก็ได้ เพราะถ้าเกิดเรามีชื่อเสียง ก็จะทำให้

ร้านที่ลาดกระบังขายง่ายขึ้นด้วย แล้วก็อยากให้ธุรกิจ

ร้านนมขายดี ไม่ต้องเยอะมากก็ได้ แค่มีกำไร ไม่ขาดทุน

ก็พอ แล้วก็มีลูกจ้างน่ารักๆสักสองคน เราจะได้ไม่เหนื่อย