สมัยเรียนไม่ว่าจะเป็นช่วงมัธยม หรือมหาวิทยาลัยก็ต้องมีกันใช่มั้ย ไปแอบดูหนุ่มๆ หรือสาวๆ เขาเล่นกีฬากัน แล้วกีฬาแบบไหนที่เราเห็นคนที่เราชอบเล่นแล้วรู้สึกมีเสน่ห์และดูดีที่สุดกันนะ

1. ดรีม-เบญจพร พูลชะโก ปี 5 สัตวแพทยศาสตร์ จุฬาฯ
“ปกติดูทุกกีฬาทุกอย่างเลย แต่ชอบผู้ชายที่เล่นบาส ตัวเองเล่นไม่ค่อยเก่ง แต่เห็นเขาเล่นดูมีลีลาการเล่นที่สนุกดี ดูไว้แล้วเราเอาไปเล่นบ้าง”

2. นิโคล-พลอยชมพู โตแนลลีปี 1 บริหารธุรกิจ ม.อัสสัมชัญ
“ผู้ชายที่เล่นบาสค่ะ มันมีเสน่ห์ตอนที่เขาเล่น ดูเป็นกีฬาที่ต้องใช้ไหวพริบในการเล่น ต้องมีไหวพริบและความว่องไว”

3. ต่อ-วุฒิภัทร เลิศวุฒิวิวัฒน์ ปี 1 บริหารธุรกิจ ม.อัสสัมชัญ
“ปกติก็ไม่ค่อยดูกีฬาเลยครับ ถ้าผู้หญิงเล่นกีฬาก็คงเป็นแนวๆ สเก็ตน้ำแข็งละกันครับ ดูเป็นกีฬาเต้นๆ ต้องใช้ความอ่อนช้อยสวยงามดี”

4. เฟอร์-กันต์กนิษฐ์ ทองมโนกูร ปี 1 พาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาฯ
“ชอบบาสกับบอลค่ะ ชอบบาส เพราะคุณพ่อเล่นบาส แต่บอลก็ดูตามพ่อ ก็ชอบเหมือนกันนะ มีนักกีฬาที่ชอบด้วย คือ โรนัลโด้”

5. มายด์-ธนวรรณ คงเพชราทิพย์ ปี 1 สังคมศาสตร์ มศว
“ตีกอล์ฟค่ะ เป็นกีฬาที่ดูดี ดูภูมิฐาน จริงๆ ไม่เคยดูเขาแข่งกีฬาประเภทนี้เลยนะ แต่เรารู้สึกว่าเป็นกีฬาที่คนเล่นเขาน่าจะดูดี”

มาทำความรู้จักหนุ่มหน้าใสคนนี้ กับ 10 เรื่องเล่าของหนุ่มสายไอที ในคณะเทคโนโลยีสารสนเทศ ม.เทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี

การเรียนปี 4 สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ อินเตอร์ : จริงๆ ชอบเรียนภาษา แต่ภาษาอย่างเดียว ใครๆ ก็เรียนได้ ถ้าเราเลือกคณะอะไรก็ได้ที่เป็นอินเตอร์ เราก็จะมีสองสกิลติดตัว อีกอย่างตอนนี้ทุกอย่างมันอิงเทคโนโลยีหมด รู้สึกว่า มันสามารถจะต่อยอดไปได้อีก ก็เลยเลือกสาขานี้

นิยามความเป็นเด็กไอที : “งานหนักหน่วงเต็มที่ แต่ก็ใช้ชีวิตเป็น” ทุกคนเรียนหนัก งานหนัก แต่ไม่ได้เป็นเด็กคอม ที่ไม่มีปฎิกิริยากับใคร ในมหา’ลัยสอนให้เราเรียนด้วย เล่นด้วย ไม่ใช่เด็กเนิร์ดที่คุยได้แค่กับคอม แต่สามารถคุยกับคนรู้เรื่อง

เพื่อนสุดซี้ : กลุ่มที่สนิท 4-5 คน ที่มีไลฟ์สไตล์เดียวกัน ชอบดูหนัง ไปเที่ยวต่างจังหวัด ที่สนิทสุดชื่อ “พี” เป็นคนที่คอยช่วยเราทุกอย่าง ทำงานด้วยกันแล้วสบายใจ นิสัยไม่คล้ายกัน พีจะมีโลกส่วนตัวสูง ผมจะพูดเก่งกว่า แต่ผมเป็นคนที่มองเห็นความต่างเป็นข้อดี เพราะเดี๋ยวนี้เพื่อนก็พูดมากขึ้นเพราะเรา ส่วนเราบางจังหวะก็พูดน้อยลง เป็นคนฟังมากขึ้น

ไอเท็มที่ขาดไม่ได้ : กระเป๋าใบนี้ ถ้าไม่รวมชีทเรียนก็ใส่ได้ทุกอย่างทั้งกล่องดินสอ โทรศัพท์ กระเป๋าสตางค์ ที่ชาร์ตแบตสำรอง ใส่ได้หมด ไม่ใหญ่ ไม่เล็กเกินไป

วิชาเรียนสุดสนุก : วิชาภาษา พวก Grammar, Conversation

วิชาเรียนสุดโหด : วิชาภาค Distributed Systems เป็นวิชารวมทุกอย่างตั้งแต่ปี 1-4 เอากลับมาสอบใหม่หมด เพิ่งผ่านมา ดีใจมาก พูดแล้วขนลุก (หัวเราะ) เพราะมันเหนื่อยมาก ผ่านมาได้ดีใจกว่าโปรเจคจบอีก

สถานที่ประจำ : ห้องคณะชื่อ “Playground” เป็นที่ที่นักศึกษาจะไปใช้ชีวิต กิน พัก ฟังเพลงระหว่างเปลี่ยนคาบ แล้วก็เป็นห้องทำโปรเจคจบด้วย ผมก็ใช้ห้องนั้นมากกว่าหออีก ค่าน้ำค่าไฟหอนี่ลดฮวบ ไปอยู่โน่นทำโปรเจคข้ามวันข้ามคืนเลย

เมนูโปรด : ส้มตำ แต่ไม่กินเผ็ดจัด กินเผ็ดไม่ได้ เหงื่อออกง่ายมาก กินแบบไม่เผ็ด อาศัยความเค็ม เปรี้ยว หวาน ให้รสชาติมันกลมกล่อม

คำพูดติดปาก : “ไปห้องน้ำกัน” / “ออกไปเป็นเพื่อนหน่อย” ชอบชวนเพื่อนออกนอกห้องเรียน ถ้านั่งอยู่แล้วมันแบลงค์ จะต้องออกมารีเฟรชตัวเองสักสองนาที แล้วมันจะมีลานลุงหนุ่มที่เป็นคนเก่าแก่ในมหา’ลัยอยู่ เราก็จะชอบชวน “ลุงหนุ่มกัน ไปซื้อน้ำกัน” พักก่อนแล้วถึงไปต่อได้

สเปกสาวโดนใจ : ในคณะจะมีสไตล์วาไรตี้หลากหลายมาก ทั้งเนิร์ดไปเลย หรือสนุกสนานเฮฮาไปเลย แต่ผมไม่มีสเปกสาว ตายตัว แบบคนนี้น่ารักใช่ คุยไปคุยมา ถึงจะน่ารักดีเนอะ จะดูที่นิสัยมากกว่า บางคนหน้าตาไม่ได้ดี แต่อยู่กับเขาแล้ว เรามีความสุข

ยิม-ณัฐชลาลัย ลิมป์ธนะ ปี 4 วิทยาลัยผู้ประกอบการ ม.หอการค้าไทย สาวหัวการค้าตัวจริง
“จุดเริ่มต้นที่ทำให้เรียนด้านนี้คือ คุณพ่อชอบ ม.หอการค้าไทยค่ะ ต่อให้เราไปสอบติดที่อื่น คุณพ่อก็จะให้มาเรียนที่นี่ 555 คือ ด้วยความเป็นลูกสาวคนโตของคนจีนด้วยก็ต้องมาสานต่อธุรกิจครอบครัว จะให้ไปเรียนอย่างอื่นก็ไม่ตรง ก็เลยเรียนด้านผู้ประกอบการเพื่อเรียนรู้การทำธุรกิจไปเลยดีกว่า ตอนนี้ก็มีธุรกิจของที่บ้าน ชื่อร้าน ปังอบ-อุ่น ชื่อแบรนด์ที่จะส่งมอบความอบอุ่นให้ผู้บริโภค ตอนแรกๆ ไปทำก็คือโดนบังคับให้ไปช่วยนะ ให้ทำหลายหน้าที่เลย แต่พอทำไปเรื่อยๆ มันก็เป็นหน้าที่ที่เราต้องรับผิดชอบ ที่เราต้องทำ ก็สนุกกับมัน มีความสุขกับการทำในทุกวัน”

แผ่นฟิล์ม-พมลชนก ดิลกรัชตสกุล ปี 3 คณะอักษรศาสตร์ จุฬาฯ กับของที่ต้องพกติดตัวไปมอด้วยมีอะไรบ้างนะ
“ของที่พกติดตัวของฟิล์มนะคะ ก็จะมีพวกแป้งผสมรองพื้น คือใช้แป้งตัวนี้ตัวเดียวอยู่เลยค่ะ ของ Revlon แล้วก็จะพกบลัชออน Tarte ที่สีออกอมชมพูๆ ตุ่นๆ หน่อย ลิปนี่ในกระเป๋าจะมี 3 แท่งเลย พกเยอะหน่อย เพราะใช้ผสมๆ กัน ตัวแรกเป็นของ Keasy ชื่อสี Let me see ค่ะ สีออกส้มๆ หน่อย จะชอบทาด้านในปากแบบเกาหลีๆ ตัวที่สองที่ก็ยังโทนส้มอยู่ ของ Paponk #LP03 ตัวสุดท้ายเนี่ยจะเป็นลิปทิ้นที่สีแดงๆ ไปเลยค่ะ ต้องพกทั้ง 3 ตัวเลยนะ นอกนั้นก็จะมีโคโลญของ Cute press และเจลแอลกอฮอล์ล้างมือที่ขาดไม่ได้ค่ะ ทั้งหมดนี้คือจะมีติดกระเป๋าไว้เสมอเลย”

สาวที่ชอบสะสมรองเท้าเป็นชีวิตจิตใจ เจน-จิตติมา นิชารัมย์ ปี 2 คณะมนุษยศาสตร์และการจัดการฯ ม.กรุงเทพ
“ปกติเจนเป็นคนร่าเริงนะ แต่ถ้าอยู่นิ่งๆ จะดูหน้าดุมาก เพราะตาเราด้วยมั้ง ฉะนั้นก็จะพยายามยิ้ม เจนจะมีของที่ชอบซื้อประจำเป็นรองเท้าค่ะ เป็นของสะสมของเจนเลย ชอบรองเท้าหลายๆ แบบเลยค่ะ สะสมทุกแบบ หลายๆ คนจะคิดว่ารองเท้าเนี่ยเป็นของต่ำ เป็นสิ่งที่อยู่ต่ำก็จริง แต่ว่ามันเป็นสิ่งที่คอยซัพพอร์ตร่างกายของเราทุกส่วนเลยนะ ก็เลยคิดว่ามันเป็นของที่สำคัญที่เรามองข้ามไปไม่ได้”

ของสะสมที่มีคุณค่าของ ญาดา-ญาดา เถกิงเดช ปี 1 คณะนิเทศศาสตร์ ม.หอการค้าไทย
“เป็นคนร่าเริง ถ้าเจอกันแรกๆ ก็จะเงียบๆ หน่อย ยังไม่ค่อยกล้าคุยค่ะ แต่ถ้าได้รู้จักกันแล้วจะคุยจ้อไม่หยุดเลย แล้วก็เป็นคนโก๊ะๆ รั่วๆ อยู่ประมาณหนึ่ง ของสะสมของหนูก็จะเป็นพวกเหรียญ แบงก์ ธนบัติต่างๆ ดูสะสมเหมือนคนแก่นิดหนึ่ง 555 ที่เราชอบสะสมก็เพราะว่า มันเป็นของที่มีมาก่อนเราเกิดค่ะ เราไม่เคยอยู่ในช่วงนั้น หรือไม่เคยมีในช่วงนั้น ก็เป็นของที่มีค่า น่าสะสมไว้ ของใหม่ๆ ที่ออกมา หรือเป็นรุ่นอะไรที่พิเศษมันก็น่าเก็บสะสม เพราะมีมูลค่า และมีคุณค่าทางใจด้วยค่ะ”